Διαβάστε στο φ.213 της Εθνικής Εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ

• Ισλαμική τρομοκρατία στην Ευρώπη

Να τους σταματήσουμε

 

• ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ

Ελλάς εν καμίνω

Άρθρο του Ευρωβουλευτή Γεώργιου Επιτήδειου

 

• ΣΚΑΝΔΑΛΟ

Πού πήγαν τα λεφτά για τους πυρόπληκτους της Ηλείας;

 

• ΙΣΤΟΡΙΑ

Διδάγματα από την Μάχη των Πλαταιών

 

• Μόνο η Χρυσή Αυγή στο πλευρό πολιτών και πυροσβεστών

 

• Roger Waters: «Ζούμε το 1984»

 

• Aύγουστος: Εθιμα και παραδόσεις για τον όγδοο μήνα του έτους
• ΥΓΕΙΑ: Μας έφεραν και την ελονοσία

 

• Η Βόρειος Ήπειρος πεθαίνει και «ημείς άδομεν»…

 

• ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ:Ταξίδι στις Προϊστορικές Κυκλάδες

 

• Πολεμόμενοι νικούμε

 

Εθνική Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ-Η Φωνή της Αλήθειας

Κυκλοφορεί το Σάββατο 19 Αυγούστου 2017 και κάθε Σάββατο με 1,30 ευρώ

 

Το νόμισμα του μέλλοντός μας

H πρόσφατη συζήτηση για το πόνημα του Γιάνη Βαρουφάκη και τις δηλώσεις του αναφορικά με τον Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα και τα διαδραματισθέντα επί υπουργείας του, επιδέχεται αρκετές ερμηνείες οι οποίες έχουν εν πολλοίς δοθεί. Αποτελεί οπωσδήποτε προσπάθεια του νάρκισσου πανεπιστημιακού και πρώην υπουργού να βρεθεί ξανά στο επίκεντρο των συζητήσεων και να αποκτήσει λόγο και ρόλο στην δημόσια ζωή.

Χαρακτηριστικό του είδους της πολεμικής την οποίαν δέχεται ο κ. Βαρουφάκης, είναι το άρθρο το οποίο του αφιέρωσε ο ευρωβουλευτής της ΝΔ και, όπως μεγάλος αριθμός νεοφιλελεύθερων, δεξιών και αριστερών, «αντιστασιακός», οργανωμένος στο… ΚΚΕ Λονδίνου όταν σπούδαζε στο London School of Economics κατά τη διάρκεια της Επταετίας, Γιώργος Κύρτσος, ο οποίος έγραψε (Free Sunday 30-7-2017) για τον Βαρουφάκη ότι είναι «εντελώς αναξιόπιστος από πολιτική άποψη. Αυτό αναγνωρίζεται διεθνώς και αποτελεί ίσως το βασικό πλεονέκτημα του υπουργού Οικονομικών κ. Τσακαλώτου, ο οποίος στην αντίληψη των Ευρωπαίων εταίρων είναι συνεργάσιμος για δύο βασικούς λόγους. Βάζει όλες τις υπογραφές που χρειάζεται σε επίπεδο Eurogroup και κυρίως… δεν είναι Βαρουφάκης, με αποτέλεσμα να μη στέκεται εμπόδιο στην αναγκαία συνεννόηση και προώθηση της διαδικασίας. Ο κ. Τσακαλώτος έχει βέβαια το δικό του πρόβλημα αξιοπιστίας, εφόσον στις Βρυξέλλες υπογράφει περίπου τα πάντα, ενώ στην Αθήνα μεταμφιέζεται σε ηγετική προσωπικότητα της υποτιθέμενης αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, της λεγόμενης Ομάδας των 53+.»

Με άλλα λόγια, «εκλεκτός» του Συστήματος είναι όποιος βάζει αδιαμαρτύρητα υπογραφές και δεν τολμά όχι να αντιπαρατεθεί με τους τοκογλύφους, αλλά ούτε καν να κάνει εσωτερική μικροπολιτική. Οι Βρυξελλιώτες δεν χρειάστηκε να κουραστούν για να κάνουν δικό τους τον εύκαμπτο κ. Κύρτσο, αλλά και αυτός εργάζεται για τα πλούσια εισοδήματα που του προσφέρει η αγκαλιά της πατριδοκάπηλης παράταξης. Αυτό που εσκεμμένως παραβλέπεται σε τέτοιες συζητήσεις, είναι η ουσία του ζητήματος, και όχι τα επουσιώδη, όπως οι ενδυματολογικές επιλογές του κ. Βαρουφάκη ή η οικονομική επιφάνεια της συζύγου του. Οι κριτικές αυτές παραπέμπουν σε κομμουνιστές ή έχοντες κομμουνιστικό τρόπο σκέψεως, οι οποίοι πολύ θα ήθελαν να ήσαν αστοί ή εν προκειμένω μεγαλοαστοί. Επειδή η «χαμηλή» κριτική δεν αρμόζει σε Εθνικιστές, των οποίων ήθος και χρέος είναι η άνοδος και η ανάπτυξη του Λαού, και όχι το ταξικό μίσος, ας δούμε μερικές παραμέτρους του ζητήματος που διαφεύγουν.

Ξεκαθαρίζω, πως η ιδιότητά μου δεν είναι αυτή του οικονομολόγου. Αρχαιολόγος είμαι στις σπουδές και γράφω δημόσια από την δεκαετία του 1990. Συμμετέχοντας όμως στην οικογενειακή επιχείρηση επί δεκαπέντε χρόνια, και ούσα ενεργός πολίτης, από αυτήν την οπτική θα εκθέσω τις απόψεις μου ως «τροφή για σκέψη» του αναγνώστη. Α. Οι εθνικιστές υποστηρίζουμε την ανάγκη στήριξης της πρωτογενούς παραγωγής. Η Ελλάς είναι αγροτικό έθνος και έχουμε κάθε λόγο να καλλιεργήσουμε την εύφορη γη μας. Το κράτος όμως δεν είναι δυνατόν να προωθεί ως όραμα για τους Ελληνες να γίνουν σκαφτιάδες και εργολάβοι οικοδομών, όπως επικράτησε τα χρόνια της κάλπικης ανάπτυξης με τις βίλλες της χλιδής των χυδαία πλουσίων. Η Ελλάδα έχει επιστήμονες, έχει ανθρώπους ικανούς να ηγηθούν στην παγκόσμια τριτοβάθμια εκπαίδευση, στις νέες τεχνολογίες, σε έργα που θα αναδεικνύουν την Ιστορία και τον Πολιτισμό μας. Οι Έλληνες υπήρξαν από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας πρωτοπόροι στις τέχνες και τις επιστήμες. Μαζί με την εξασφάλιση της αυτάρκειας του Εθνους σε διατροφή και ενέργεια, αυτό πρέπει να είναι το σχέδιο της Παιδείας μας για το μέλλον.

Β. Η Ελλάδα, όπως και η Ιταλία και η Γαλλία, έχουν στους ώμους τους δημόσιο χρέος το οποίον είναι αδύνατον να αποπληρωθεί. Η υπερφορολόγηση, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και η διαγραφή μέρους του χρέους, είναι οι συστημικές λύσεις που προωθούνται. Όμως αυτός ο δρόμος βυθίζει περισσότερο τις χώρες μας στο χρέος. Αφού το Σύστημα έχει κάθε λόγο να κρατά τους πολίτες φυλακισμένους στο σαρκοβόρο τραπεζικό σύστημα, θα πρέπει να βρούμε τρόπους δημιουργίας μιας παράλληλης δομής. Μιας ανεπίσημης οικονομίας που θα χρησιμοποιεί την ανταλλαγή αγαθών αλλά και εναλλακτικό νόμισμα (τύπου κυβερνοχρήματος bitcoin), εξασφαλίζοντας την επιβίωση του λαού έξω από την παγκόσμια χρηματοοικονομική μέγγενη.

Γ. Ένα παράλληλο κρατικό νόμισμα, για μεσοπρόθεσμη χρήση, δεν πρέπει να θεωρείται απίθανο. Αντιθέτως αποτελεί μια λύση στο ζήτημα του χρέους αλλά και για τις πληρωμές των υποχρεώσεων του κράτους όπως οι συντάξεις. Δ. Κανένα νόμισμα δεν είναι γραμμένο στις πέτρες του Μωυσέως. Το χρήμα είναι ανθρώπινο δημιούργημα, για χρήση -όπως φανερώνει το όνομά του- από τον άνθρωπο προκειμένου αυτός να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του. Δεν είναι άλλωστε κρυφό ότι τα σύγχρονα κράτη «αντιπαθούν» κάθε αναφορά στο ασήμι και στον χρυσό, πάνω στον οποίο χτίστηκε η αντιστοιχία των νομισμάτων, όταν ακόμη οι οικονομίες διέθεταν στοιχεία μιας υγιούς πραγματικότητας. Ε. Η ιταλική βουλή εξέτασε πρόσφατα (4 Ιουλίου) την πιθανότητα εισαγωγής «κουπονιών» για χρήση των πολιτών στην πληρωμή των φόρων και τις μεταξύ τους συναλλαγές. Στην Αθήνα οι μισθωτοί της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. επιμένουν να εθελοτυφλούν.

Λύσεις δεν υπάρχουν, μόνον εκεί όπου αρνούμαστε να τις δούμε, τυφλωμένοι από τον κίβδυλο εγωισμό που μας πουλούν οι «εταίροι», και παρασυρμένοι από την μετριότητα. Εμείς οι εθνικιστές, τουλάχιστον, ας είμαστε υψηλόφρονες.

ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

(Φ. 212)

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Ασάφειες, Μύθοι και Πραγματικότητες

Μέρος ΝΒ΄

Ο Κόμης Αρτύρ ντε Γκομπινώ στο περίφημο εγχειρίδιόν του περί της ανισότητος των ανθρωπίνων φυλών (δέκατο τρίτο κεφάλαιον με τίτλον «Οι ανθρώπινες φυλές είναι διανοητικώς άνισες : Η ανθρωπότης δεν είναι ικανή για ατέρμονα πρόοδο»), γράφει:
«Τα σύγχρονα κράτη μας είναι βεβαίως πλέον περίπλοκα και ικανοποιούν τις ανάγκες μας σε μεγαλύτερο βαθμό: αλλά όταν βλέπω τον άγριο να περιπλανάται στο δρόμο του, σφοδρός, θορυβώδης, αδρανής και βρώμικος, να σύρει τα πόδια του κατά μήκος του χέρσου εδάφους και να μεταφέρει την οξύαιχμη ράβδο που αποτελλεί το μόνο του
όπλο, ενώ ακολουθείται από την σύζυγο που έχει δεσμευθεί μαζί του με μια τελετή γάμου συνιστάμενη αποκλειστικώς από μια καινή και αγρία βία. Όταν βλέπω την γυναίκα να μεταφέρει το παιδί της, τον οποίο σκοτώνει με τα χέρια της εάν αρρωστήσει ή έστω
και αν την ανησυχεί, όταν βλέπω αυτή την άθλια ομάδα κατά την αναζήτηση της τροφής, υπό την πίεση της πείνας, να σταματά αιφνιδίως, εμπρός από έναν λοφίσκο γεμάτο ευφυή μυρμήγκια, να χάσκει καθώς τον κοιτά με θαυμασμό, βάζει τα πόδια της μέσα του, συλλαμβάνει τα αυγά των εντόμων, τα καταβροχθίζει και στην συνέχεια αποσύρεται θλιβερή στο κοίλωμα ενός βράχου.

Όταν βλέπω όλα αυτά, αναρωτιέμαι μήπως τα έντομα που μόλις εχάθησαν δεν ήσαν πλέον ταλαντούχα από την ηλιθία οικογένεια του καταστροφέως τους και εάν το ζωώδες ένστικτο – περιορισμένο όπως είναι σε έναν μικρό κύκλο καθυστερημένων – τους καθιστά
ευτυχεστέρους σχετικώς προς την ικανότητα της λογικής, η οποία έχει αφήσει την πτωχή μας ανθρωπότητα γυμνή επάνω στην γη και μάλιστα χιλιάδες φορές περισσότερο εκτεθειμένη από οποιοδή ποτε άλλο είδος, στα δεινά τα οποία προξενεί η συνδυασμένη επίδραση του αέρος, του ηλίου, της βροχής και της χιόνος.

Ο άνθρωπος, μέσα στην αθλιότητά του, δεν κατάφερε ποτέ να επινοήσει έναν τρόπον ώστε να προσφέρει σε ολόκληρη την φυλή ρούχα ή να ανταπεξέλθει στην πείνα και στην δίψα. Είναι αλήθεια ότι η γνώση την οποίαν κατέχει ο κατώτερος άγριος είναι εκτενεστέρα από αυτήν των ζώων. Αλλά τα ζώα γνωρίζουν τι είναι χρήσιμο γι ‘αυτά,
ενώ εμείς όχι. Διατηρούν την γνώση που έχουν, ενώ εμείς συχνά δεν ημπορούμε να κρατήσουμε αυτό που έχουμε ανακαλύψει. Είναι πάντα, σε κανονικές περιόδους, βέβαιον ότι ικανοποιούν τις ανάγκες τους με τα ένστικτά τους.

Υπάρχουν όμως πολυάριθμες φυλές ανθρώπων οι οποίες από την αρχή της ιστορίας τους δεν κατόρθωσαν ποτέ να ανυψωθούν επάνω από μια σκοτεινή και επισφαλή ύπαρξη. Όσον αφορά στην υλική ευημερία, δεν είμεθα καλύτεροι από τα ζώα. Ο ορίζων μας είναι ευρύτερος από τον ιδικό τους, αλλά, όπως και εκείνος, είναι ακόμη στενός και οριοθετημένος. Έχω επιμείνει σχεδόν πολύ επ’ αυτής της ατυχούς τάσεως της ανθρωπότητος να απωλέσει από την μια πλευρά, αυτό που κερδίζει από την άλλη. ‘Ομως, αυτό είναι το μείζον γεγονός που μας καταδικάζει να περιπλανηθούμε ανάμεσα στα διανοητικά μας πλαίσια, χωρίς ποτέ να επιτύχουμε, παρά τα στενά όριά τους, να συγκρατήσουμε ταυτοχρόνως όλα τα κέρδη μας. Εάν δεν υπήρχε αυτός ο θανατηφόρος νόμος, θα ημπορούσε να συμβεί σε κάποιαν ημερομηνία στο αχνό μέλλον, όταν ο άνθρωπος θα είχε συγκεντρώσει όλη την σοφία όλων των εποχών, γνωρίζων ότι ηδύνατο να γνωρίζει και κατέχων όλα όσα του ήσαν προσιτά. Θα ημπορούσε επιτέλους να
μάθει πώς να εφαρμόσει τον πλούτο του και να ζήσει εν μέσω της φύσεως, σε ειρήνη με το είδος του και όχι πλέον καθηλωμένος στην δυστυχία. Μετά το κέρδος της ηρεμίας ύστερα από όλους τους αγώνες του, θα ημπορούσε να εύρει την τελική του ανάπαυση,
αν όχι σε κατάσταση απολύτου τελειότητος, εν πάση περιπτώσει μέσα στην χαρά και στην αφθονία. Τέτοια ευτυχία, με όλους τους περιορισμούς της, δεν είναι ακόμη δυνατή για εμάς, καθώς ο άνθρωπος λησμονεί τόσον ταχέως, όσον ταχέως μαθαίνει. Δεν ημπορεί
να κερδίσει διανοητικώς και ηθικώς, χωρίς να χάσει φυσικώς και δεν κρατεί καμίαν από τις κατακτήσεις του με επαρκή δύναμη ώστε να βεβαιωθεί πως θα τις κρατήσει πάντοτε.

Εμείς οι σύγχρονοι πιστεύουμε ότι ο πολιτισμός μας δεν θα χαθεί ποτέ, διότι έχουμε ανακαλύψει την τυπογραφία, τον ατμό και την πυρίτιδα. Μήπως η τυπογραφία, η οποία δεν είναι ολιγότερον γνωστή στους κατοίκους του Τονκίνου και του Ανάμ απ’ ό,τι στην Ευρώπη, κατάφερε να τους προσδώσει έναν ανεκτό πολιτισμό; Έχουν βιβλία, και πολλά από αυτά τα βιβλία πωλούνται πολύ ευθηνότερον από τα ιδικά μας. Πώς λοιπόν αυτοί οι λαοί είναι τόσον αδύναμοι και υποβαθμισμένοι, εγγύτατα στο σημείον όπου ο πολιτισμένος άνθρωπος, αδύναμος, δειλός και διεφθαρμένος, είναι κατώτερος στην διανοητική δύναμη από κάθε βάρβαρο που μπορεί να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία να τον συντρίψει; Η τυπογραφία είναι απλώς ένα μέσον και όχι ένας σκοπός. Εάν χρησιμοποιείται για να διαδοθούν υγιείς και ζωηρές ιδέες, θα εξυπηρετήσει έναν παραγωγικότερο σκοπό και θα βοηθήσει στην διατήρηση του πολιτισμού. Εάν, αντιθέτως, η πνευματική ζωή ενός λαού είναι τόσον περιορισμένη ώστε κανείς να μην εκτυπώνει πλέον έργα φιλοσοφίας, ιστορίας και λογοτεχνίας τέτοια που ημπορούν να δώσουν ισχυρά τροφή στην μεγαλοφυία ενός έθνους, εάν ο υποβαθμισμένος Τύπος απλώς χρησιμεύει για να πολλαπλασιάσει τις ανθυγιεινές και δηλητηριώδεις συσπάσεις των απονευρωμένων νοών, εάν η θεολογία του είναι έργο αιρετικών, η πολιτική του έργο λιβελλογράφων, η ποίησή του έργο ελευθερίων ηθών, τότε πώς και γιατί η τυπογραφία
και ο Τύπος πρέπει να είναι ο σωτήρ του πολιτισμού;

Α. ΚΩΝΣΤΑΝΤIΝΟΥ

(Φ. 212)

Στην ρούγα…

-Τι γίνεται βρε κορίτσια; Πώς πάνε οι μουσαφιραίοι μας;
-Καλημέρα κυρ δάσκαλε! Μια χαρά πάνε όλα. Γέμισε και πάλι κόσμο το χωριό μας. Πέρασε και ένας χρόνος από τότε που μας βάζουν στην εφημερίδα.
-Ναι, κυρά Γιαννούλα, έχεις δίκιο! Τέτοιον καιρό πέρσι, μας είχε έρθει η Κανέλλα και μας είπε ότι κανόνισε να βγαίνουν οι ιστορίες μας στην εφημερίδα.
-Και όχι μόνον οι ιστορίες μας, κυρ δάσκαλε! Αυτή η τρελοκαμπέρω η Κανέλλα έγινε κολλητή με την διευθύντρια της εφημερίδας και ό,τι της κατέβει στην γκλάβα της, το στέλνει στην εφημερίδα.
-Τώρα που το λες κυρά Γιαννούλα, η Κανέλλα δεν έχει καλέσει την διευθύντρια της εφημερίδας να έρθει μερικές μέρες στο χωριό μας, να κάνει διακοπές; Να ξεκουραστεί τέλος πάντων.
-Ναι, κυρ δάσκαλε! Από πέρσι τα είχανε μιλήσει και κανονίσει. Μα από ό,τι μου είπε η Κανέλλα, της είπε λέει η διευθύντρια, ότι δεν θα ήταν σωστό να έρθει στο χωριό μας, για να μην χαθεί η μαγεία των γραφόμενων στο χαρτί. Δηλαδή όλες αυτές οι ιστορίες μας, οι απορίες μας, οι γκρίνιες μας, οι χαρές και λύπες, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, και οι διάφορες καταστάσεις που περνάμε, στο χαρτί της εφημερίδας έχουν την μαγεία να μεταφέρονται στους αναγνώστες διαφορετικά στον καθένα και με την φαντασία να οργιάζει. Κάθε φορά είμαστε και διαφορετική έκπληξη για το αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας. Την βρύση μας, τον πλάτανό μας, την ρούγα μας ο καθείς κάθε Σάββατο που μας διαβάζει, τα έχει στο μυαλό του και την φαντασία του διαφορετικά πλάσει. Και φοβάται που λες κυρ δάσκαλε η διευθύντρια της εφημερίδας, ότι άμα μας ζήσει έστω για λίγο από κοντά, θα χαλάσει αυτό το μυστήριο και φαντασία που έχει ο καθένας για την ρούγα μας και το χωριό μας. Γιατί σαν διευθύντρια καθορίζει την γραμμή και το στυλ της εφημερίδας, οπότε καλύτερα να μην ξέρει. Να μην παρουσιάζει το γραπτό κείμενο, ξερό, κοκκάλινο, άγευστο, κατευθυνόμενο.
-Μάλιστα κυρά Γιαννούλα. Σωστή η ανάλυση και ακριβοδίκαιη θα έλεγα. Μα, να σε ρωτήσω; Όλα αυτά που μου είπες στα είπε η Κανέλλα αφού μίλησε με την διευθύντρια;
-Όχι βέβαια, κυρ δάσκαλε. Μόλις μου είπε η Κανέλλα ότι δεν θα έρθει η διευθύντρια για διακοπές, την πήρα εγώ τηλέφωνο και μου τα εξήγησε.
-Εεε! είπα και εγώ! Τέτοιο λόγο η Κανέλλα; Τέτοια ευφράδεια; Τέτοια σκέψη; Και να θυμάται όλα αυτά; Η Κανέλλα τρέχει σαν ζουρλή στα ποτάμια με τα πιτσιρίκια και τα φλαμίγκο…

(Φ. 212)

ΕΜΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑ ΕΜΠΡΟΣ

Ένα αθηναϊκό κτίριο διακοσμημένο με το «απαγορευμένο» από την μισεθνική
«πολιτική ορθότητα», πανάρχαιο σύμβολο του γαμμαδίου, βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας. To κτίριο του παλαιού Εθνικού Τυπογραφείου, γνωστό στους Αθηναίους ως Πρωτοδικείο, αφού με αυτήν την χρήση λειτούργησε έως το 1984, βρίσκεται επί των οδών Πανεπιστημίου και Σανταρόζα. Το κτίριο της Βασιλικής Τυπογραφίας και Λιθογραφίας οικοδομήθηκε το 1834, απέναντι από τον τότε στρατώνα του Πυροβολικού.

Το Εθνικό Τυπογραφείο ιδρύθηκε από τον Ιωάννη Καποδίστρια το 1825 στο Ναύπλιο, όμως, με την μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο στην Αθήνα, διαμορφώθηκε η ανάγκη κατασκευής νέου κτιρίου, όπως και έγινε, με την χωροθέτησή του κατόπιν διατάγματος του βασιλιά Οθωνα, το 1833, με το οποίο ιδρύθηκε και η «Εφημερίς της Κυβερνήσεως».

Σχεδιασμένο από τον Βαυαρό αρχιτέκτονα Γιόζεφ Χόφερ, ήταν το πρώτο δημόσιο
βιομηχανικό κατάστημα τυπογραφίας στην νέα πρωτεύουσα. Το 1931-32, προκειμένου να στεγαστούν δικαστικές υπηρεσίες, ανασκευάστηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Φοίβου Ζούκη, προστέθηκε δεύτερος όροφος και αναμορφώθηκαν οι όψεις του κτιρίου. Οικοδομή «πλουσία, λαμπρά, παγιωτάτη και ευρυχωροτάτη», το 1987 χαρακτηρίστηκε από το
κράτος ως διατηρητέο, σημαντικό δείγμα του Πρώιμου Αθηναϊκού Νεοκλασικισμού.

Στο εξωτερικό και τις ζωφόρους επικρατεί το πορφυρό χρώμα και η ώχρα, και είναι διακοσμημένο στην ζωφόρο με ανάγλυφους ρόδακες, μαιάνδρους και ιωνικό κυμάτιο.

(Φ. 212)

Ο ελληνορωσικός πολιτιστικός δεσμός

ΜΕΡΟΣ ΛΘ’

Oι Ησυχαστές αναγνωρίζοντες ως αυθεντικήν οδό Θεογνωσίας και τελειώσεως την μετοχή και την πρόοδο στις «άκτιστες ενέργειες» του Θεού, τονίζουν εμφατικώς τα ακόλουθα: Διάκριση μεταξύ «λόγου» και «νοός»: Ο λόγος αυτός καθ’ εαυτός, όπως
και η επιθυμία και το θυμικόν, αποτελούν φυσικές δυνάμεις της ψυχής. Ενώ όμως ο λόγος είναι φυσικός αγωγός της γνώσεως, της λογικής-φυσικής σοφίας, ο νους είναι τόπος της «υπερλόγου σοφίας».

Ο Όσιος Κάλλιστος ο Καταφυγιώτης, ο χρηματίσας Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως –ως Κάλλιστος ο Β’- και συγγράψας περί τα 100 κεφάλαια της Φιλοκαλίας των Ιερών Νηπτικών Πατέρων, λαμπροτέρα μορφή των μοναστών της Ιεράς Μονής Καταφυγίου, υπήρξεν σπουδαίος Ησυχαστής (ο οποίος έζησε μάλλον κατά το
δεύτερον ήμισυ του 14ου αιώνος), στο σύγγραμμά του «Περί της Ενώσεως με τον Θεό και του Θεωρητικού Βίου» (Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, Τόμος E΄) , γράφει ότι, σε αντιδιαστολή προς τον λόγον: «… ο νους μας είναι ένα σκεύος θεϊκό και δέχεται όσον ημπορεί εντός του την απλησίαστο λάμψη του θείου κάλλους. Και είναι βεβαίως αυτό
το σκεύος θαυμάσιον, διότι διευρύνεται αναλόγως προς το πλήθος του θείου Πνεύματος που εισρέει μέσα του και όσον περισσότερον εισρέει, τόσον και αυτό μεγαλώνει, ενώ στην μικροτέρα εισροή μικραίνει κι αυτό. Ο νους του ανθρώπου είναι ωσάν ένας τόπος ο οποίος δέχεται την λάμψη της θείας φανερώσεως… Ο αισθητός τόπος, όσον πιο
εκτεταμένος είναι, τόσον περισσότερα δέχεται. Με τον νου συμβαίνει το αντίθετον: όσον περιορίζεται και συστέλλεται, τόσον καταλληλότερος καθίσταται να δεχθεί τα μεγαλύτερα. Και όταν μαζέψει και συγκρατήσει κάθε κίνησή του, λογική ή νοερά ή οποιανδήποτε άλλη, τότε βλέπει το μεγαλύτερο απ’ όλα τα μεγάλα, τον Θεό. Τον βλέπει όσον επιτρέπει η Χάρη του παναγίου Πνεύματος και όσον η υλική και κτιστή φύση ημπορεί να βλέπει τον «έξω από τη φύση και την κτίση». Δεν βλέπει φαντασίες κενές, ούτε βλέπει ωσάν σε όνειρο πλάσματα του ιδίου του λογισμού του. Αλλά βλέπει μέσα στο φως της καρδία, το οποίον δέχεται την ενέργεια της αρρήτου δυνάμεως του θείου Πνεύματος και πάσχει την υπερφυσική αλλοίωση, την οποίαν όποιος την εδέχθη από την Χάρη, ο ίδιος κοιμάται και ησυχάζει, ενώ η καρδία αυτού αγρυπνεί ».

Ο λόγος ερευνά τον κόσμο των αισθητών όντων, ενώ ο νους θεωρεί τον θείο Λόγο. Εάν όμως ο νους θεωρήσει ότι φυσική του ενέργεια είναι η αίσθηση που συνυπάρχει στην ψυχή, τότε στρέφεται από τα νοητά στα αισθητά και προσκολλάται ηδονοθηρικώς
στις υλικές μορφές των αισθητών. Όταν, αντιθέτως, ο νους θεωρεί τους πνευματικούς λόγους των όντων ανεξαρτήτως των υλικών τους μορφών, τότε ακολουθεί τον φυσικό του προορισμό, δηλαδή την ύπαρξη «κατ’ εικόναν του Θεού». Ο διακεκριμένος Ησυχαστής Όσιος Θεόληπτος Φιλαδελφείας, στο 7° και στο 8° κεφάλαιόν του, γράφει: «Πρώτα ο νους ζητά και ευρίσκει, και κατόπιν ενώνεται μ’ εκείνο που ευρήκε. Την αναζήτηση την κάνει με το λογικό, ενώ την ένωση με την αγάπη. Και η μεν αναζήτηση μέσω του λογικού γίνεται για την αλήθεια, η δε ένωση της αγάπης για το αγαθό. Εκείνος που υπερβαίνει την ρευστή φύση των παρόντων και παραβλέπει την επιθυμία των προσκαίρων, δεν βλέπει κάτω, δεν επιθυμεί τα ωραία της γης, αλλά του ανοίγονται τα “άνω θεάματα” και κατοπτεύει τα κάλλη των ουρανών και την μακαριότητα των αμολύντων πραγμάτων.

Αυτός δέχεται και την αγάπη του Θεού που κατέρχεται σε αυτόν από τον ουρανό και γίνεται ναός του Αγίου Πνεύματος και ποθεί τα θελήματα του Θεού και οδηγείται από το
Πνεύμα του Θεού και αξιώνεται την υιοθεσία και ο Θεός ευαρεστείται και ικανοποιείται από αυτόν». [Ο Θεόληπτος Φιλαδελφείας εγεννήθη στην Νίκαια της Βιθυνίας περί το
1250. Έλαβε εξαιρετική μόρφωση. Λίαν νωρίς εγκατέλειψε την σύζυγό του και απεσύρθη στην Αθωνική ησυχία. Η συνάντησή του με τον ησυχαστή Νικηφόρο είχε επάνω του βαθυτάτη επίδραση, όπως και η συνάντηση με τον άγιο Αθανάσιο Κωνσταντινουπόλεως. Έζησε επί τι διάστημα στην μονή Εσφιγμένου. Η επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη
και ο αυστηρότατος έλεγχός του για την θρησκευτική πολιτική του Αυτοκράτορος Μιχαήλ του Η΄ του Παλαιολόγου είχεν ως αποτέλεσμα να ριφθεί στις φυλακές. Μετά την αποφυλάκισή του επιστρέφει στην πατρίδα του όπου κατέστη πνευματικός πατήρ ολοκλήρου της πόλεως. Περί το 1324 εξελέγη μητροπολίτης Φιλαδελφείας και εποίμανε
την Επαρχία του επί τέσσαρες δεκαετίες με μόνον οδηγό τον νόμο του Θεού.

Οι επιστολές και οι ομιλίες του που σώζονται, το καταφανερώνουν. Κατά την εκδημία του εξετυλίχθησαν συγκινητικές σκηνές από τον πιστό λαό, ο οποίος είχε ευεργετηθεί τα μάλιστα από τον επίσκοπό του και τον υπεραγαπούσε. Υπήρξε καλόγνωμος σύμβουλος
ισχυρών Αυτοκρατόρων. Με την πλουσία συγγραφική του δράση επηρέασε σημαντικώς την θρησκευτική ζωή του καιρού του. Θεωρείται ως πρόδρομος της Θεολογικής Αναγεννήσεως του 14ου αιώνος. Υπήρξεν ασκητής, νηπτικός και ησυχαστής επίσκοπος. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς τον είχε ως πρώτο πνευματικό του διδάσκαλο, όταν και ο
Θεόκλητος απεφάσισε για την κλίση του Γρηγορίου. Ο όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο εγκώμιον των Αγιορειτών Πατέρων τον υμνεί ως «όσιον», «θεόσοφον» και «υψίνουν». Πρόκειται όντως για προσωπικότητα υψηλού κύρους, μεγάλης πνευματικότητος και
αξίας. Η μνήμη του ανδρός τιμάται στις 25 Ιουνίου και την Β’ Κυριακή Ματθαίου.]

Η Δυτική θεολογία μετά πάθους μη υιοθετούσα την Ησυχαστική διάκριση μεταξύ ουσίας και ενεργειών του Θεού και, κατ’ επέκταση, μη αποδεχομένη την διάκριση μεταξύ του νοός (ως τόπου και τρόπου αμέσου γνώσεως του Θεού από τον άνθρωπο) και του λόγου
(ως δυνάμεως της ψυχής για την γνώση του αισθητού κόσμου), καταλήγει στα εξής δύο συμπεράσματα :

Πρώτον, ο άνθρωπος είναι οντολογικώς προσδιορισμένος από ιδιοτελή πάθη, εγωισμό και εργαλειακό ορθολογισμό, απωλέσας έτσι το αυτεξούσιον. Για να είναι κάποιος πραγματικώς ελεύθερος, δεν αρκεί να ημπορεί να κάνει επιλογές, αλλά πρέπει και να ημπορεί να αξιολογεί και να διακρίνει το αγαθό από το κακό, χωρίς εμπαθείς λογισμούς,
δηλαδή ανεξαρτήτως της λογικής της ανάγκης (βιολογικής ή εγωτικής). Δεύτερον, η γνώση του Θεού από τον άνθρωπο είναι μόνον έμμεση, «συλλογιστική», κατ’ αναλογίαν προς την γνώση του φυσικού κόσμου δια του λόγου (εφόσον η Δύση αδυνατεί να διακρίνει τον νου από τον λόγο). Γι’ αυτό, όλα τα κλασσικά εγχειρίδια Πολιτικής Οικονομίας και Μικροοικονομικής στην Δύση εκκινούν από την αξιωματική μετατροπή («αξιωματικοποίηση») του δυτικού «υποκειμένου», δηλαδή από την αξιωματική θέση ότι, ο δρων είναι ιδιοτελής, εγωιστής και ορθολογικός. Δηλαδή ουσιαστικώς, η σπουδή της Πολιτικής Οικονομίας στην Δύση ισοδυναμεί με μια μεθοδική μύηση στην Δυτική οντολογία και γενικώς στην υλόφρονα δυτική πνευματική καλλιέργεια. Η κορύφωση αυτής της διαδραστικής διαπιδύσεως της μολωχοκρατουμένης θρησκευτικής κοσμοθεωρήσεως και του υλιστικού οικονομιστικού κοινωνικού προτύπου εξεικονίζεται στο ρητό που στολίζει το….δολάριο των ΗΠΑ: «In God we trust»(!). Έτσι ο Άνθρωπος δεν δρά, πάσχει, δυσπραγεί, στερείται Αυτεξουσίου, είναι δε ανίκανος για την Ελευθερία άρα και την Θέωση.

ΓΙAΝΝΗΣ ΠΕΤΡIΤΗΣ

(Φ. 212)

Matthew Heimbach: Ο αμερικανικός Νότος αντιστέκεται ακόμα

Οι Ευρωπαϊκοί λαοί αποκτούν και πάλι αίσθηση της ταυτότητάς τους. Μετά από δεκαετίες
τρομοκρατίας, κατά τις οποίες κατηγορήθηκαν ως ένοχοι για κάθε δεινό που συμβαίνει στον πλανήτη, εσχάτως και για την ίδια την ύπαρξή τους, με αυστηρές ποινές εσπισμένες σε «αντιρατσιστικούς» ρατσιστικούς εναντίον τους νόμους, το κλίμα αντιστρέφεται. Από
την Ελλάδα και την Χρυσή Αυγή του Νικολάου Μιχαλολιάκου ως την Ρωσία του Βλαδίμηρου Πούτιν και την Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ, οι λαοί επιλέγουν ηγέτες οι οποίοι τους δίνουν την ελπίδα πως κάτι θα αλλάξει, πως ο κατήφορος προς στον χαμό όσων γνωρίσαμε ως ζωή και πολιτισμό, μπορεί να σταματήσει. Θα μπορέσουν οι ηγέτες να υλοποιήσουν το κάλεσμα των καιρών και τις απαιτήσεις των λαών; Ο Χρόνος θα δείξει και η Ιστορία θα τους κρίνει.

Συνέντευξη στην ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι ενθαρρυντικό ότι η αφύπνιση και η αντεπίθεση των ευρωπαίων δεν σταματά με αυτούς. Δίπλα τους, άλλοι, νεότεροι και από διαφορετικές προελεύσεις μαχητές της ευρωπαϊκής ιδέας, έρχονται στο προσκήνιο. Από τους ακτιβιστές της Κάζα Πάουντ ως το πλοίο της Γενιάς της Ταυτότητας, παίρνουν πρωτοβουλίες αμφισβητώντας την παντοδυναμία του Συστήματος.

Ο Μάθιου Χάιμπαχ, επικεφαλής του Εργατικoύ Κόμματος των Συντηρητικών, είναι ένας νέος Αμερικανός με ηγετικές ικανότητες, πίστη και πάθος. Τον γνώρισα στην Αθήνα, τον καιρό της ομηρίας του Αρχηγού και των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Έδειξε τότε και στην συνέχεια την υποστήριξή του στον ελληνικό λαό απέναντι στα δεινά τα οποία υφίσταται επί εποχής μνημονίων, και στο εθνικιστικό κίνημα της Χρυσής Αυγής και τις επιθέσεις και τους αποκλεισμούς εναντίον της τρίτης πολιτικής δύναμης της χώρας. Σήμερα, έρχεται αντιμέτωπος με μια πρόκληση, μια πρόσκληση απέναντι στην Ιστορία και τον Πολιτισμό της Πατρίδας του. Το γκρέμισμα της ιστορικής μνήμης, κυριολεκτικά αυτή τη φορά, στις Πολιτείες του αμερικανικού Νότου.

Τους τελευταίους μήνες μια σειρά από γεγονότα διαδραματίστηκαν
στις Ηνωμένες Πολιτείες. Άλλα προσέλκυσαν την προσοχή του κόσμου, όπως η εκλογή του Προέδρου Ντόναλτ Τραμπ και η ήττα της εκλεκτής των ΜΜΕ, Χίλαρυ Κλίντον. Άλλα πέρασαν γενικώς απαρατήρητα, όπως η εν εξελίξει καταστροφή της ιστορικής μνήμης
αναφορικά με εκείνους τους Αμερικανούς οι οποίοι πολέμησαν με τις δυνάμεις των Νοτίων στον Αμερικανικό Εμφύλιο. Πείτε μας τι ακριβώς συμβαίνει με τα μνημεία του Εμφυλίου Πολέμου στον Νότο.

Ο Νότος πολέμησε σε έναν αιματηρό πόλεμο κατά τον Εμφύλιο, γνωστό και ως Πόλεμο μεταξύ των Πολιτειών, ώστε να είναι ελεύθερος και ανεξάρτητος από τον έλεγχο της Ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Αν και ηττηθήκαμε από υπέρτερες αριθμητικά δυνάμεις οι οποίες διέθεταν περισσότερους πόρους, εμείς ως πληθυσμός αρνηθήκαμε να λυγίσουμε, ακόμη και μετά την τρομερή περίοδο μετά τον πόλεμο, γνωστή ως Ανοικοδόμηση.

Ως ένα τρόπο για να δείξουμε ότι παραμένουμε ενωμένοι, οι Νότιοι έχτισαν εκατοντάδες μνημεία προς τιμήν των ηγετών μας, στρατιωτών, γυναικών, και όλων όσων θυσίασαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν στον αγώνα μας να είμαστε ελεύθεροι.

Τα τελευταία χρόνια, υπήρξε μία ώθηση από την ριζοσπαστική Αριστερά και ομάδες όπως η «Black Lives Matter» (Οι ζωές των Μαύρων έχουν Αξία), να αφαιρεθούν οι σημαίες της Συνομοσπονδίας όπως και μνημεία από ολόκληρο τον Νότο. Η πολεμική σημαία της Συνομοσπονδίας αφαιρέθηκε από την Πολιτεία της Τζώρτζια, ενάντια στις επιθυμίες του λαού, από τα μνημεία των πεσόντων στα κτίρια των Πολιτειών της Αλαμπάμα και της Νότιας Καρολίνα, ενώ μνημεία άρχισαν να αφαιρούνται από πόλεις όπως η Νέα Ορλεάνη, η Βαλτιμόρη, και άλλες.

Η Ακροαριστερή οργάνωση Νομικό Κέντρο για την Φτώχεια στον Νότο ταυτοποίησε όλα τα μνημεία της Συνομοσπονδίας στον Νότο και υποστηρίζει μια πρωτοβουλία για να αφαιρεθούν όλα. Οι συντηρητικοί και οι αντιδραστικοί στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, επειδή φοβούνται να αποκληθούν «ρατσιστές», έκαναν πολύ λίγα έως και τίποτε για να υπερασπιστούν τα μνημεία και τις σημαίες μας. Αυτή είναι μια ξεκάθαρη περίπτωση πολιτιστικής γενοκτονίας, από τις δυνάμεις του πολυπολιτισμού, ώστε να τους απεκδύσουν της κληρονομιάς, της ταυτότητος και του συνδέσμου με τους προγόνους τους. Εμείς στην εθνικιστική κοινότητα, μαζί με αμέτρητες χιλιάδες Νοτίων, αντιμαχόμαστε αυτήν την γενοκτονία. Όμως ο εχθρός μας έχει πάρει θάρρος από τις επιτυχίες που είχε σε πολυπολιτισμικές και πολυφυλετικές πόλεις του Νότου.

Η Αριστερά προωθεί την ιδέα ενός «Νέου Νότου», ενός Νότου αποκεκαθαρμένου από την κουλτούρα του Νότου, την ταυτότητα και εν τέλει τον λαό του Νότου. Εμείς ως εθνικιστές δεν θα επιτρέψουμε να γίνει αυτό.

Αυτές τις μέρες οργανώνετε μια διαμαρτυρία εναντίον αυτών των πράξεων. Πείτε μας για τα κίνητρά σας και το τι ελπίζετε να επιτύχετε.

Η συγκέντρωση στην Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια αποτελεί διαμαρτυρία για την μετονομασία του πάρκου Ρόμπερτ Ε. Λη (σ.σ. Στρατηγός Λη ήταν ο Αρχηγός των δυνάμεων του Νότου) και την αφαίρεση αρκετών μνημείων της Συνομοσπονδίας από την πόλη. Κάτω από την σημαία «Ενώστε την Δεξιά» πολλές οργανώσεις στέκονται ενωμένες στον εθνικιστικό σκοπό. Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη εθνικιστική συγκέντρωση στην Αμερική τα τελευταία 15 χρόνια.

Επί μακρόν, οι εθνικιστές στην Αμερική ήσαν χωρισμένοι σε διάφορες ομάδες. Ένας από τους στόχους και τα κίνητρά μας είναι για αυτήν την συγκέντρωση είναι ένα σάλπισμα προς όλες τις εθνικιστικές ομάδες να έρθουν στο όνομα των προγόνων μας και της κοινής μας ταυτότητας. Ελπίζουμε επίσης να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον και να γίνει γνωστή η αφαίρεση αυτών των αγαλμάτων. Πολλές τοπικές κυβερνήσεις έλαβαν τις αποφάσεις αυτές νύχτα, πίσω από κλειστές πόρτες. Θέλουμε να εργαστούμε για να ενσταλάξουμε στους Νοτίους μια δυνατή αίσθηση της ταυτότητάς τους ώστε να εξακολουθήσουν τον αγώνα για να προστατεύσουμε τα μνημεία μας, τις σημαίες μας, αλλά επίσης να πολεμήσουμε για το μέλλον των παιδιών μας.

Γνωρίζω ότι σταθήκατε στο πλευρό του Ντόναλντ Τραμπ την περίοδο προ των εκλογών, στηρίζοντας σε αυτόν ελπίδες για μια αλλαγή προς το καλύτερο. Τι θετικό προέκυψε από την εκλογή του;

Το θετικό από την εκλογή Τραμπ είναι ότι έδειξε στον κόσμο ότι η πλειοψηφία των Λευκών Αμερικανών απορρίπτουν τους ατέλειωτους πολέμους επί προεδρίας Ομπάμα και Μπους, στηρίζουν τον έλεγχο της μετανάστευσης, πιστεύουν ότι πρέπει να σταματήσει η παγκοσμιοποίηση, και αντιτίθενται στο νεοφιλελεύθερο Ελεύθερο Εμπόριο (Free Trade) το οποίο κατέστρεψε την βιομηχανία μας προς χάριν των πολυεθνικών.

Αυτό που αποδείχθηκε από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ είναι ότι η Ουάσιγκτον και από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων και από την πλευρά των Δημοκρατικών, είναι γεμάτη με τόση διαφθορά, που η θέληση του λαού δεν έχει καμία σημασία για την τάξη των πολιτικών.

Οι πρόσφατες κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, του Ιράν και της Βορείου Κορέας, μαζί με την υποστήριξη και των δύο κομμάτων για ένα νομοσχέδιο το οποίο θα καταστήσει παράνομη την υποστήριξη στο αντισιωνιστικό κίνημα «Μποϋκοτάζ, αποεπένδυση, κυρώσεις» (σ.σ. πρόκειται για ένα κίνημα που προτείνει αυτές τις ενέργειες ως μέσον
πίεσης στους Ισραηλινούς, για να δοθεί λύση στο χρονίζον πρόβλημα του Μεσανατολικού και την δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους) δείχνουν ότι η πολιτική στην Ουάσιγκτον πραγματοποιείται από τις Σιωνιστικές και Παγκοσμιοποιητικές ελίτ.

Οι πολιτικοί και από το Ρεπουμπλικανικό και από το Δημοκρατικό κόμμα, εργάζονται για να σταματήσουν κάθε μια από τις πολιτικές για τις οποίες εξελέγη ο κ. Τραμπ, γιατί και τα δύο αντιτίθενται ριζικά σε οποιαδήποτε μορφή εθνικισμού.

Όμως οι εκλογές ήσαν θετικές για ολόκληρο τον κόσμο, γιατί ο κ. Τραμπ φαίνεται ότι αντιστέκεται στα αιτήματα για πόλεμο εναντίον της Ρωσίας και του Ιράν τα οποία εκφράζουν πολλοί πολιτικοί, κάτι που πιστεύω ότι η κα Κλίντον θα είχε ήδη κάνει.
Ακόμα, οι εκλογές έδειξαν πόσοι άνθρωποι πιστεύουν στον εθνικισμό και, ακόμη πιο σημαντικό, πόσο πολλοί Λευκοί Αμερικανοί θυμώνουν ολοένα περισσότερο για τον οικονομικό, κοινωνικό και δημογραφικό τους εκτοπισμό. Από τους αληθινούς εθνικιστές εξαρτάται να χαράξουν πορεία για τον λαό μας, αλλά η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ ήταν ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση.

Πιστεύω ότι τόσο πολλοί άνθρωποι εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στον Τραμπ πρωτίστως επειδή δεν ήταν πολιτικός. Εκατομμύρια Αμερικανών είναι άνεργοι, περιοχές όπως τα Απαλάχια υποφέρουν από την τεράστια αύξηση του εθισμού στα ναρκωτικά και των αυτοκτονιών, και τους Λευκούς Αμερικανούς της εργατικής τάξης τους φτύνουν ανοιχτά η πολιτική τάξη, το πανεπιστημιακό σύστημα και τα Μέσα. Αυτό δείχνει την αυξανόμενο αίσθημα ότι χρειαζόμαστε ριζική αλλαγή στην κοινωνία μας, και πιστεύω ότι αυτό το κίνημα και αυτός ο τρόπος σκέψεως πηγαίνει πέρα από τον κ. Τραμπ. Είναι μια αναπόφευκτη αντίδραση σε δεκαετίες Πολιτική Ορθότητας, μαζικής μετανάστευσης και οικονομικού εκτοπισμού.

Η Ευρώπη αντιμετωπίζει κύματα μετανάστευσης από την Ασία και την Αφρική, κυρίως μουσουλμανικών πληθυσμών. Έχοντας ζήσει από πρώτο χέρι την εμπειρία της μεικτής κοινωνίας, εθνοτικά και θρησκευτικά, καθώς η Αμερική είναι ένα πολυφυλετικό
έθνος, ποια είναι η θέση σας για τον πολυπολιτισμό;

Είμαι με όλη μου την καρδιά αντίθετος στον πολυπολιτισμό. Δεν οδηγεί σε τίποτε άλλο παρά σε πολιτισμική και εθνοτική γενοκτονία των ιδρυτών του έθνους. Το αχαλίνωτο
αστυνομικό Κράτος της Αμερικής χρειάζεται όπως στην Βραζιλία ή κάθε άλλο πολυπολιτιμσικό έθνος, για να κρατά υπό έλεγχο τις διάφορες εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες. Εάν ένα έθνος και ο λαός του θέλουν να είναι ελεύθεροι, πρέπει
να απορρίψουν το τραγούδι των σειρήνων της παγκοσμιοποίησης, το οποίο οδηγεί μόνον σε ερείπια. Πιστεύω ότι η Αμερική δείχνει τον φρικτό δρόμο που περιμένει την Ευρώπη εάν η Ευρώπη δεν σταματήσει την μαζική μετανάστευση από τον Τρίτο Κόσμο. Σε αυτό το σημείο, η μόνη μας ελπίδα ως Αμερικανών είναι να οικοδομήσουμε ένα κίνημα Ανεξαρτησίας για τους Λευκούς Αμερικανούς. Δημογραφικά, θα γίνουμε μειονότητα, ακόμα και αν σταματήσει κάθε μετανάστευση, έως το έτος 2040, και σύντομα θα χάσουμε την ικανότητα να κερδίσουμε ή να κρατήσουμε την πολιτική εξουσία σε εθνικό επίπεδο, εξαιτίας του μοναδικού Εκλεκτορικού εκλογικού μας συστήματος.

Η Αμερική, αυτή την χρονική στιγμή είναι μια Αυτοκρατορία η οποία όπως κάθε Αυτοκρατορία, είναι καταδικασμένη να πέσει. Ακολουθούμε τα βήματα της Ρώμης με τις εκτεταμένες ιμπεριαλιστικές μας επιδιώξεις, τον γιγαντούμενο πολυπολιτισμό, την ετοιμοθάνατη πνευματικότητα, και το τεράστιο εθνικό χρέος που συγκεντρώσαμε εδώ και αρκετές γενιές Πρέπει να εκβαλκανίσουμε την Αμερική. Είναι η μοναδική ελπίδα
για τους Λευκούς Αμερικανούς, και περιοχές όπως ο Νότος οι οποίες έχουν μια καθαρή εθνοτική και πολιτισμική ταυτότητα, είναι οι πιο πιθανές να γίνουν αυτές όπου αυτό θα πραγματοποιηθεί.

Ποιος ωφελείται από το νέο μοντέλο της κοινωνίας την κατάργηση των φυλών και των φύλων, και την ποινικοποίηση της ύπαρξής τους με νόμους εναντίον του «ρατσισμού»;

Πιστεύω ότι οι παγκοσμιοποιητές, οι καπιταλιστές και τα διεθνή Σιωνιστικά συμφέροντα είναι εκείνοι που πρωτίστως ωφελούνται από την «νέα κοινωνία» την οποία ορθώνουν. Ένας λαός ο οποίος είναι ελεύθερος, πιστός, και συνδεδεμένος μεταξύ του σαν ένα σώμα, με κοινό αίμα και πολιτισμό, είναι αυτός ο οποίος μπορεί να αντισταθεί στην Παγκοσμιοποίηση. Για να επιτύχουν ότι κανένα έθνος δεν θα μπορεί να αντισταθεί την απάνθρωπη ατζέντα της παγκοσμιοποίησης, τα συμφέροντα των παγκοσμιοποιητών προσπαθούν να κάνουν τα έθνη πολυπολιτισμικά και πολυφυλετικά. Ενώ ταυτόχρονα προωθούν την ομοφυλοφιλία, την άμβλωση, τον φεμινισμό, και άλλες πολιτικές οι οποίες υποσκάπτουν την οικογένεια και το έθνος.

Οι Εθνικιστές στην Ευρώπη συχνά καταδικάζουν τον «Αμερικανικό τρόπο ζωής» και τον κατηγορούν για τα δεινά των Ευρωπαϊκών εθνών. Ποιος είναι για εσάς ο «Αμερικανικός τρόπος ζωής»;

Ο «Αμερικανικός τρόπος ζωής» είναι πιστεύω δυο διαφορετικά πράγματα. Υπάρχει η οργανική κουλτούρα της Λευκής, Χριστιανικής Αμερικής, και η καταναλωτική κουλτούρα την οποία προωθούν τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί, και οι πολυεθνικές. Έχοντας μεγαλώσει σε μια μικρή αγροτική κοινότητα, ο Αμερικανικός Τρόπος Ζωής για μένα ήταν ένας δυνατός δεσμός με την κληρονομιά μου, την οικογένειά μου, τα μέλη της κοινότητάς μου, και ο πατριωτισμός. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο μέσος τρόπος ζωής και η κοσμοθεωρία των περισσότερων Λευκών Αμερικανών, ιδιαίτερα αυτών οι οποίοι ζουν στις αγροτικές περιοχές του έθνους μας. Ο πιο αστικός τρόπος ζωής ο οποίος υποστηρίζει τον καπιταλισμό και τον πολυπολιτισμό, είναι το προϊόν της κοσμοπολίτικης κουλτούρας, χωρίς ρίζες, την οποίαν συναντάμε επίσης στο Βερολίνο, το Λονδίνο, τις Βρυξέλλες και άλλες μεγάλες Δυτικές πόλεις. Ο συγκεντρωτισμός του κεφαλαίου, τα ακροαριστερά
πανεπιστήμια, οι πολιτικοί, τα Μέσα, το κίνημα των ομοφυλοφίλων, και ο πολυπολιτισμός, αναπαράγουν αυτήν την καταναλωτική και εντελώς άψυχη κουλτούρα την οποίαν τόσο πολλοί γνωρίζουν σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει ένας πολιτιστικός πόλεμος ο οποίος μαίνεται στην ίδια την ψυχή της Αμερικής. Και όπως οι περισσότεροι Αμερικανοί αντιτίθενται στις ιμπεριαλιστικές εισβολές και κατοχές ξένων εθνών, έτσι η πλειοψηφία
των Αμερικανών αντιτίθεται και στον καταναλωτικό Αμερικανικό Τρόπο Ζωής» τον οποίον προάγει σε όλο τον κόσμο το Χόλυγουντ και οι ΜΚΟ της παγκοσμιοποίησης.

Πρόσφατα ταξιδέψατε εκτενώς στην Ευρώπη. Ποιες είναι οι εμπειρίες που αποκομίσατε και μοιραστήκατε με τους άλλους Αμερικανούς πατριώτες;

Τα ταξίδια μου στην Ευρώπη επηρέασαν πάρα πολύ εμένα, το Εργατικό Κόμμα των Συντηρητικών και πιστεύω τον εθνικισμό στην Αμερική στο σύνολό του. Από τότε που πέθαναν πολλοί μεγάλοι εθνικιστές ηγέτες στις αρχές της δεκαετίας του 2000, υπήρξε στασιμότητα στο εθνικιστικό κίνημα. Ταξιδεύοντας στην Ευρώπη, έμαθα πιο αποτελεσματικές τεχνικές στην οργάνωση, την προπαγάνδα, και την στρατηγική, για το
πώς να καλλιεργήσουμε τον εθνικισμό για τον λαό μας. Οι εμπειρίες που είχα, από το να συμμετέχω σε πορείες με άλλους εθνικιστές, ως το να συναντήσω ηγέτες με μεγάλη επιρροή όπως ο ηρωικός Νικόλαος Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής, με ενέπνευσαν στο να εργαστώ για να αναπτύξω ένα πιο αποτελεσματικό, επαγγελματικό και οργανωμένο εθνικιστικό κίνημα εδώ, στην Αμερική. Η ταχεία ανάπτυξη του Εργατικού Κόμματος των Συντηρητικών από μερικά γραφεία εδώ κι εκεί στην Αμερική, σε ανεπτυγμένες οργανώσεις σε κάθε Αμερικανική Πολιτεία, δεν οφείλει και λίγα στις εμπειρίες μου και τις γνωριμίες μου και τα όσα έμαθα από τους Ευρωπαίους συναγωνιστές.

Τι πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει ώστε να βοηθήσουμε να ξυπνήσουν οι Ευρωπαϊκοί λαοί και να τους βοηθήσουμε να επιβιώσουν σε έναν ταχύτατα αποσταθεροποιημένο κόσμο;

Πιστεύω ότι ο πρώτος σκοπός μας ως Ευρωπαίων, πρέπει να είναι να ενωθούμε. Ο αγώνας εναντίον κάθε Ευρωπαϊκού έθνους, μας έδωσε μια ιστορική ευκαιρία να ενώσουμε τους Ευρωπαϊκούς λαούς σε μια κοινή άμυνα. Κάθε εθνικιστική επιτυχία είναι επιτυχία για όλους μας, και κάθε ήττα είναι ένα πισωγύρισμα για όλους μας. Πρέπει αν ενωθούμε, να στηρίξουμε ο ένας τον άλλο, και να αγωνιστούμε μαζί ώστε να κερδίσουμε την τελική νίκη επί αυτών που επιθυμούν να μας καταστρέψουν. Για να ξυπνήσουμε τους λαούς μας, πρέπει να αναπτύξουμε την δική μας κουλτούρα. Να κάνουμε δημόσιο κτήμα εθνικιστική και παραδοσιακή δημοτική μουσική και τέχνη, μπορεί να ανάψει την φωτιά στην καρδιά του Ευρωπαίου για να υπερασπιστεί τον πολιτισμό του. Οι πορείες στους δρόμους δίνουν θάρρος στους συμπολίτες μας ώστε να έχουν το θάρρος να συμμετέχουν και αυτοί μαζί μας. Το να προσφέρουμε υλική και κοινωνική βοήθεια για αυτούς που πλήττονται περισσότερο από την παγκοσμιοποίηση και τον καπιταλισμό δείχνει στον λαό ότι εμείς ως εθνικιστές είμαστε οι μόνοι που πραγματικά νοιαζόμαστε για τον λαό μας.
Οι πολιτικοί, τα Μέσα και η Αριστερά δεν αγαπούν τον μέσο άνθρωπο, την οικογένεια, ή τον πολιτισμό μας. Μόνο οι εθνικιστές τον αγαπούν. Επενδύοντας ξεκάθαρα στις κοινότητές μας, παρέχοντας ενότητα μεταξύ των διαφόρων εθνικιστικών οργανώσεων, και ένα ξεκάθαρο όραμα για ένα λαμπρό μέλλον μπορούμε να εμπνεύσουμε τους λαούς
μας και να εξασφαλίσουμε το μέλλον για όλα τα παιδιά μας.

(Φ. 212)

Θερίζει ο ιός του Δυτικού Νείλου

Έριδες Δήμων και Περιφέρειας Πελοποννήσου-Συγκαλύπτει το ΚΕΕΛΠΝΟ

Δύο νεκροί στην Αργολίδα είναι ο μέχρι τώρα θλιβερός απολογισμός της μικροπολιτικής ολιγωρίας την οποίαν επέδειξαν τοπικοί άρχοντες. Μία 90χρονη γυναίκα είναι το πρώτο θύμα του Ιού του Νείλου το 2017 στην Ελλάδα. Έπειτα από τσίμπημα κουνουπιού εμφάνισε επιπλοκές μεταξύ των οποίων εγκεφαλίτιδα, ενώ άλλος ένας 76χρονος ασθενής, κατέληξε. Δύο ακόμη ασθενείς υπέστησαν ήδη σοβαρές βλάβες στην υγεία τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ένας έχει μεταφερθεί στην Αθήνα, και νοσηλεύεται διασωληνωμένος στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα με μηνιγγίτιδα, η οποία του έχει κοστίσει την παράλυση ενός ποδιού και ενός χεριού, ενώ μία γυναίκα υπέστη τύφλωση!

Παρά την έξαρση, το Κέντρο ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων του Υπουργείου Υγείας, αρνείται να δώσει στην δημοσιότητα τα πραγματικά στοιχεία, επιχειρώντας να συγκαλύψει την εγκληματική αμέλεια των τοπικών αρχόντων. Σύμφωνα με το ΚΕΕΛΠΝΟ, συνολικά φέτος, 12 άτομα έχουν μολυνθεί από τον ιό του Δυτικού Νείλου και έχουν νοσήσει. Από αυτούς, 8 εκδήλωσαν βαριά συμπτώματα από το κεντρικό νευρικό σύστημα (μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα και οξεία χαλαρή παράλυση) και 4 εμφάνισαν ηπιότερα συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά της γρίπης. Έγκυρες πληροφορίες της ΕΜΠΡΟΣ, όμως, αναφέρουν ότι τα θύματα είναι δεκάδες, τουλάχιστον 30, και έχουν
παρουσιάσει τα συμπτώματα αλλά το ΚΕΕΛΠΝΟ δεν επιβεβαιώνει τα περιστατικά.

Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως σε πέντε χωριά του Νομού Αργολίδος, δύο στην περιοχή του Αργους και τρία στην περιοχή του Ναυπλίου. Ο ιός του Δυτικού Νείλου μεταδίδεται κυρίως μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων «κοινών» κουνουπιών. Η βασική δεξαμενή του ιού στην φύση είναι τα αποδημητικά πτηνά απ’ όπου μολύνονται τα κουνούπια. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι ασθενείς παραμένουν ασυμπτωματικοί ή έχουν ήπια συμπτωματολογία, ενώ οι πιο σοβαρές εκδηλώσεις της νόσου, αφορούν συνήθως σε  άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς και άτομα με χρόνια υποκείμενα νοσήματα.

Μεγάλες είναι οι ευθύνες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η Περιφέρεια δεν προχώρησε σε προληπτικούς ψεκασμούς, βασιζόμενη στο ότι πέρυσι δεν παρουσιάστηκε οξύ πρόβλημα, αλλά και επειδή οι Δήμοι, προκειμένου να εισπράξουν τα σχετικά κονδύλια, προσφέρθηκαν να ραντίσουν με επίγεια μέσα, και όχι από αέρος. Ο δήμος Αργους και ο δήμος Ναυπλίου έπρεπε από τον Απρίλιο να είχαν κάνει προληπτικούς ραντισμούς για τα
κουνούπια, πριν αυτά εκκολαφθούν. Αλλά και μετά την εμφάνιση των κρουσμάτων δεν έχουν προβεί σε εκστρατεία ενημέρωσης στους δημόσιους χώρους (καφενεία, κ.λ.π.) ώστε να ενημερωθούν οι κάτοικοι για το πώς μπορούν να προστατευθούν (ενδύματα που καλύπτουν τα χέρια και τα πόδια, αποφυγή λιμναζόντων υδάτων, κ.λ.π.).
Οι ισχυροί άνεμοι οι οποίοι πνέουν τις τελευταίες μέρες στην περιοχή μετριάζουν το πρόβλημα, όμως αγρότες της περιοχής εκτιμούν ότι το πρόβλημα θα είναι ενεργό για
τουλάχιστον ένα μήνα ακόμη.

Για το θέμα, εξέδωσε ανακοίνωση η Τοπική Οργάνωση Αργολίδας του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή, στην οποίαν μεταξύ άλλων αναφέρει: «Οφείλουμε να καταγγείλουμε τις αρμόδιες αρχές, το Υπουργείο Υγείας (ΚΕΕΛΠΝΟ), τους Δήμους και την Περιφέρεια Πελοποννήσου για την μοιραία ολιγωρία τους, αποκρύπτοντας από τους πολίτες τα κρούσματα του ιού και την επικινδυνότητά του, ειδικά σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή τοποθετήθηκε επί του θέματος τόσο μέσω του Περιφερειακού Συμβούλου κ. Δολτσινιάδη, όσο και στο ελληνικό κοινοβούλιο μέσω
του βουλευτή κ. Αϊβατίδη ενώ κλιμάκιο της Τ.Ο. Αργολίδος επισκέφτηκε παράλληλα τα νοσοκομεία του νομού μας, ακούγοντας τα παράπονα ασθενών και προσωπικού».

Οι αιρετοί του Συστήματος κωφεύουν και μοιράζουν εξυπηρετήσεις σε τοπικά ιδιωτικά συμφέροντα. Μόνο η Χρυσή Αυγή ακούει και ανταποκρίνεται στα πραγματικά καυτά προβλήματα του τόπου, γι’ αυτό και είναι βέβαιον ότι ο Αργολικός Λαός θα αναδείξει αιρετούς ικανούς να ανταποκρίνονται στα προβλήματα του τόπου του, και να πράττουν τα δέοντα, έγκαιρα και αποτελεσματικά.

(Φ. 212)