Θερίζει ο ιός του Δυτικού Νείλου

Έριδες Δήμων και Περιφέρειας Πελοποννήσου-Συγκαλύπτει το ΚΕΕΛΠΝΟ

Δύο νεκροί στην Αργολίδα είναι ο μέχρι τώρα θλιβερός απολογισμός της μικροπολιτικής ολιγωρίας την οποίαν επέδειξαν τοπικοί άρχοντες. Μία 90χρονη γυναίκα είναι το πρώτο θύμα του Ιού του Νείλου το 2017 στην Ελλάδα. Έπειτα από τσίμπημα κουνουπιού εμφάνισε επιπλοκές μεταξύ των οποίων εγκεφαλίτιδα, ενώ άλλος ένας 76χρονος ασθενής, κατέληξε. Δύο ακόμη ασθενείς υπέστησαν ήδη σοβαρές βλάβες στην υγεία τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ένας έχει μεταφερθεί στην Αθήνα, και νοσηλεύεται διασωληνωμένος στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα με μηνιγγίτιδα, η οποία του έχει κοστίσει την παράλυση ενός ποδιού και ενός χεριού, ενώ μία γυναίκα υπέστη τύφλωση!

Παρά την έξαρση, το Κέντρο ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων του Υπουργείου Υγείας, αρνείται να δώσει στην δημοσιότητα τα πραγματικά στοιχεία, επιχειρώντας να συγκαλύψει την εγκληματική αμέλεια των τοπικών αρχόντων. Σύμφωνα με το ΚΕΕΛΠΝΟ, συνολικά φέτος, 12 άτομα έχουν μολυνθεί από τον ιό του Δυτικού Νείλου και έχουν νοσήσει. Από αυτούς, 8 εκδήλωσαν βαριά συμπτώματα από το κεντρικό νευρικό σύστημα (μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα και οξεία χαλαρή παράλυση) και 4 εμφάνισαν ηπιότερα συμπτώματα που μοιάζουν με αυτά της γρίπης. Έγκυρες πληροφορίες της ΕΜΠΡΟΣ, όμως, αναφέρουν ότι τα θύματα είναι δεκάδες, τουλάχιστον 30, και έχουν
παρουσιάσει τα συμπτώματα αλλά το ΚΕΕΛΠΝΟ δεν επιβεβαιώνει τα περιστατικά.

Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως σε πέντε χωριά του Νομού Αργολίδος, δύο στην περιοχή του Αργους και τρία στην περιοχή του Ναυπλίου. Ο ιός του Δυτικού Νείλου μεταδίδεται κυρίως μέσω του τσιμπήματος μολυσμένων «κοινών» κουνουπιών. Η βασική δεξαμενή του ιού στην φύση είναι τα αποδημητικά πτηνά απ’ όπου μολύνονται τα κουνούπια. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι ασθενείς παραμένουν ασυμπτωματικοί ή έχουν ήπια συμπτωματολογία, ενώ οι πιο σοβαρές εκδηλώσεις της νόσου, αφορούν συνήθως σε  άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς και άτομα με χρόνια υποκείμενα νοσήματα.

Μεγάλες είναι οι ευθύνες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η Περιφέρεια δεν προχώρησε σε προληπτικούς ψεκασμούς, βασιζόμενη στο ότι πέρυσι δεν παρουσιάστηκε οξύ πρόβλημα, αλλά και επειδή οι Δήμοι, προκειμένου να εισπράξουν τα σχετικά κονδύλια, προσφέρθηκαν να ραντίσουν με επίγεια μέσα, και όχι από αέρος. Ο δήμος Αργους και ο δήμος Ναυπλίου έπρεπε από τον Απρίλιο να είχαν κάνει προληπτικούς ραντισμούς για τα
κουνούπια, πριν αυτά εκκολαφθούν. Αλλά και μετά την εμφάνιση των κρουσμάτων δεν έχουν προβεί σε εκστρατεία ενημέρωσης στους δημόσιους χώρους (καφενεία, κ.λ.π.) ώστε να ενημερωθούν οι κάτοικοι για το πώς μπορούν να προστατευθούν (ενδύματα που καλύπτουν τα χέρια και τα πόδια, αποφυγή λιμναζόντων υδάτων, κ.λ.π.).
Οι ισχυροί άνεμοι οι οποίοι πνέουν τις τελευταίες μέρες στην περιοχή μετριάζουν το πρόβλημα, όμως αγρότες της περιοχής εκτιμούν ότι το πρόβλημα θα είναι ενεργό για
τουλάχιστον ένα μήνα ακόμη.

Για το θέμα, εξέδωσε ανακοίνωση η Τοπική Οργάνωση Αργολίδας του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή, στην οποίαν μεταξύ άλλων αναφέρει: «Οφείλουμε να καταγγείλουμε τις αρμόδιες αρχές, το Υπουργείο Υγείας (ΚΕΕΛΠΝΟ), τους Δήμους και την Περιφέρεια Πελοποννήσου για την μοιραία ολιγωρία τους, αποκρύπτοντας από τους πολίτες τα κρούσματα του ιού και την επικινδυνότητά του, ειδικά σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή τοποθετήθηκε επί του θέματος τόσο μέσω του Περιφερειακού Συμβούλου κ. Δολτσινιάδη, όσο και στο ελληνικό κοινοβούλιο μέσω
του βουλευτή κ. Αϊβατίδη ενώ κλιμάκιο της Τ.Ο. Αργολίδος επισκέφτηκε παράλληλα τα νοσοκομεία του νομού μας, ακούγοντας τα παράπονα ασθενών και προσωπικού».

Οι αιρετοί του Συστήματος κωφεύουν και μοιράζουν εξυπηρετήσεις σε τοπικά ιδιωτικά συμφέροντα. Μόνο η Χρυσή Αυγή ακούει και ανταποκρίνεται στα πραγματικά καυτά προβλήματα του τόπου, γι’ αυτό και είναι βέβαιον ότι ο Αργολικός Λαός θα αναδείξει αιρετούς ικανούς να ανταποκρίνονται στα προβλήματα του τόπου του, και να πράττουν τα δέοντα, έγκαιρα και αποτελεσματικά.

(Φ. 212)

Ο Στάλιν, ο Χόνεκερ και οι υμνητές τους

Κύμα αντιδράσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό έχει προκαλέσει η επιμονή του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά να εξοντώσει οικονομικά την λογοτεχνική επιθεώρηση «Athens Review of Books» εξαιτίας ενός άρθρου αναγνώστη της που είχε δημοσιεύσει στο οποίο τον ανέφερε ως θαυμαστή του Ανατολικογερμανού πολιτικού Εριχ Χόνεκερ. Ο υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος είχε υποβάλει αγωγή για συκοφαντική δυσφήμηση με δικηγορικούς παραστάτες τους Φαήλο Κρανιδιώτη και Ιωάννη Μαντζουράνη, δέσμευσε τους τραπεζικούς λογαριασμούς της εκδότριας της Athens
Review of Books, Μαρίας Βασιλάκη, και προέβη σε κατάσχεση των εσόδων του περιοδικού από το πρακτορείο διανομής «ΑΡΓΟΣ».

Ο κ. Κοτζιάς είχε καταθέσει αγωγή κατά της εκδότριας για συκοφαντική δυσφήμηση -επειδή σε κείμενο αναγνώστη που είχε δημοσιευτεί, εμφανιζόταν ως θαυμαστής του Εριχ Χόνεκερ, του πρώτου γραμματέα του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΕΣΚΓ) της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας και Πρόεδρο του Κρατικού Συμβουλίου της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας μέχρι τις 18 Οκτωβρίου του 1989, όταν καθαιρέθηκε από όλα του τα αξιώματα. Το Εφετείο Αθηνών είχε καταδικάσει το περιοδικό με αποφάνσεις που ξεσήκωσαν την κατακραυγή του επιστημονικού κόσμου, όπως την παρακάτω:
«Ναι μεν απεδείχθη ότι ο ενάγων [: Ν. Κοτζιάς] υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος (!) του ΚΚΕ» [το οποίο ιδρύθηκε το 1918/1924], όμως «ούτε και από τα κείμενά του που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι προκύπτει ο θαυμασμός του για το εν λόγω απολυταρχικό καθεστώς [: Χόνεκερ] και η διαφήμισή του».

Σε ανακοίνωσή της η Athens Review of Books αναφέρει: «Προκαλούμε τον υμνητή και προπαγανδιστή δύο τουλάχιστον σταλινικών δικτατοριών (Χόνεκερ και Γιαρουζέλσκι), τον συνεργάτη του Επικεφαλής του Ιδεολογικού Αγώνα του καθεστώτος Χόνεκερ Μάνφρεντ Μπουρ, μαζί με τον οποίο έχουν συγγράψει το επονείδιστο προπαγανδιστικό βιβλίο Der autonome Intellekt (Ο Αυτόνομος [sic] Νους), προκαλούμε τον προπαγανδιστή της δικτατορίας Γιαρουζέλσκι (συγγραφέα του κατάπτυστου βιβλίου Η Πολωνία κι εμείς, για το οποίο αναξιοπρεπώς ομολόγησε στο Spiegel ότι: «Έγραψα κατ’εντολή του κόμματός μου πράγματα, π.χ. για την Πολωνία, τα οποία ήταν ανοησίες».). Προκαλούμε αυτόν που επιχείρησε απάτη επί δικαστηρίω δηλώνοντας γραπτώς ενώπιον του Εφετείου ότι …εξελέγη Καθηγητής στην Οξφόρδη και εν συνεχεία στο Χάρβαρντ (!), αυτή τη φαιά εξοχότητα του σταλινισμού, που μας θυμίζει διαρκώς ποιος ήταν και ποιος παραμένει. Προκαλούμε τον, κατά δήλωσή του, ενώπιον ομοίου επιπέδου δικαστών, απόγονο του …Παλαιών Πατρών Γερμανού [Σημ.: σε όλα αυτά τα «τρελά» δεν βρήκαν τίποτε το αφύσικο οι δικαστές που ασχολήθηκαν με την υπόθεση!], να έρθει να κατάσχει την Athens Review of Books ή άλλα περιουσιακά μας στοιχεία («Κανένα σπίτι σε χέρια Σταλινίτη!»). Τώρα πλέον θα μπορεί να έχει και φανερά τη νομική συνδρομή της κυρίας Θάνου. Έτσι που ο
εξευτελισμός του(ς) να γίνει τέλειος.»

Εμείς από την πλευρά μας απλώς μεταφέρουμε το ρεπορτάζ, και σχολιάζουμε τούτο: Οσοι νομίζουν ότι οι σταλινικού τύπου διώξεις εναντίον των Ελλήνων εθνικιστών της Χρυσής
Αυγής δεν τους αφορούν, όσοι παρακολουθούν και σωπαίνουν, έχουν να υποστούν, να πάθουν και να μάθουν πολλά ακόμη…

(Φ. 212)

ΙΘΑΚΗ – Ο Οδυσσέας μένει εδώ

Ελάχιστους αρχαιολόγους ξέρω που να εργάστηκαν με τόση μεθοδικότητα και συνάμα απλότητα, γνωρίζοντας το αντικείμενό τους σαν την παλάμη του χεριού τους, και ταυτόχρονα έχοντας την επιθυμία όχι να κρατήσουν ωφελιμιστικά την γνώση για τον εαυτό τους, -μιμούμενοι τον πατέρα που παραδίδει στον γιο το δικηγορικό του γραφείο με κληρονομιά την μία και μοναδική –άλυτη – υπόθεση-, αλλά επιδιώκοντας να κάνει κοινωνούς των γνώσεών της και να μοιραστεί την πλούσια στρωμένη από εκείνη, τράπεζα της γνώσης, όποιον επιθυμούσε να γίνει συνδαιτημόνας της και, κυρίως τους νέους, που ένιωθαν το ενδιαφέρον της και αγαπούσαν με φανατισμό προσήλυτου την «κυρία Λίτσα».

Με την επίσημη ανακοίνωσή τους στις 20 Αυγούστου 2010 η Λίτσα Κοντορλή-Παπαδοπούλου και ο σύζυγός της Αθανάσιος Παπαδόπουλος, καθηγητές στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων, σπούσαν το φράγμα της σιωπής αλλά και της αμφισβήτησης από συναδελφικούς κύκλους. Οι δύο αρχαιολόγοι αναζήτησαν τα ίχνη του Οδυσσέα στα ερείπια του Αη Θανάση, στην Ιθάκη, κι αποκάλυψαν τα ερείπια του ανακτόρου του Οδυσσέα.

Καθισμένες στον «Διόνυσο», με θέα την Ακρόπολη και το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, μιλήσαμε, κοντά πέντε χρόνια πριν, για τον Οδυσσέα, την Ιθάκη, τις πρωτοποριακές τεχνικές και μεθόδους τις οποίες χρησιμοποίησε στην ανασκαφή της, τις «τρικλοποδιές» και την εχθρότητα την οποία συνάντησε από τους κομματικά διορισμένους φορείς των φορέων, που επιχείρησαν να υπονομεύσουν την έρευνά της, όπως κάνουν με οποιονδήποτε τολμά να σηκώσει στους ώμους του την Ελλάδα.

Αναζητούσε την εποχή εκείνη χρηματοδότηση για να συνεχίσει την έρευνά της, για να καθαρίσει το «πλοίο του Οδυσσέα» που «είδε» ο δορυφόρος που νοίκιασε, από τον ουρανό, και το πρόσωπο του θαλασσοπόρου παππού μας, πάνω στην πέτρα. Μου χάρισε τότε ένα φάκελο με τα στοιχεία και τα σχέδια της ανασκαφής της, που κουβαλάω έκτοτε σαν ανάθημα μιας φλογερής Ελληνίδας η οποία αγάπησε πολύ, πάρα πολύ, αυτήν την υπέροχη Πατρίδα.

ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

Το ανάκτορο  του Οδυσσέα

Η κύρια είσοδος της ακρόπολης βρισκόταν στην ανατολική πλευρά. Μία αναβάθρα, εκτεινόμενη κατά μήκος των βράχων, γεμισμένη με χαλαρούς λίθους και χώμα και τοίχο αντιστήριξης και στηθαίο που δεν διατηρούνται, οδηγούσε στην εξωτερική διάβαση που πλαισιωνόταν από δύο πύργους σύγχρονης κατασκευής με την αναβάθρα. Η διάβαση αυτή είχε ίσως ξύλινες παραστάδες και θυρόφυλλα, όπως η αντίστοιχη της Τίρυνθας.

Η προϊστορική ακρόπολη είναι οχυρωμένη με τείχη μήκους 367 μ., είχε εμβαδόν 8.736 τ.μ. και σχήμα τετραγωνικό με αποστρογγυλεμένες γωνίες. Η κατασκευή του τείχους έχει την μορφή κυκλώπειου αναλήμματος με ακανόνιστους ογκόλιθους στην εξωτερική πλευρά, που συγκρατούν παχύ γέμισμα από μικρούς σφιχτά αρμοσμένους λίθους Κυκλώπειας κατασκευής. Σε μεταγενέστερη φάση της ακρόπολης στην οχύρωση προστέθηκε επέκταση προς ανατολάς, περίβολος μήκους 109 μ. που έκλεισε έκταση 1447 τ.μ. για να συμπεριλάβει και να προστατέψει την υπόγεια μυκηναϊκή κρήνη, που εξασφάλιζε ύδρευση των κατοίκων της ακρόπολης σε περίπτωση πολιορκίας και αναταραχών, όπως συνέβαινε με την ΒΑ επέκταση της Ακρόπολης των Μυκηνών. Συνολικά το εμβαδόν της Μυκηναϊκής Ακρόπολης της Σχολής Ομήρου είναι 10.183 τ.μ.    Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σημαντική μαρτυρία για την Ομηρική Ιθάκη προσφέρουν οι ανευρεθείσες στο κυκλοτερές ταφικό μνημείο της Σχολής Ομήρου πήλινες πινακίδες. Η πρώτη από αυτές φέρει εγχάρακτες παραστάσεις σε δύο επίπεδα, που πιθανώς σχετίζονται με περιπέτειες του Οδυσσέα. Μορφή Σκύλλας-διακρίνεται το γυναικείο κεφάλι, η ουρά χταποδιού -γνωστή από ιστορικές απεικονίσεις- το κεφάλι του σκύλου στην καρίνα του πλοίου και το σώμα της σαν πτυχωτό θαλάσσιο ερπετό που τυλίγει το πλοίο και το κάνει μικρότερο. Ένα πτερωτό ον που έχει μάτια κουκουβάγιας και στέμμα από πτερά – σειρήνα; Ορθιο ζώο με ουρά, χέρια και κεφάλι χοίρου (Είναι μήπως σύντροφος του Οδυσσέα, μεταμορφωμένος από την Κίρκη, που φτάνει στο πλοίο για να ζητήσει βοήθεια;) Στο πλοίο διακρίνεται καθαρά μία καθιστή ανδρική μορφή, δεμένη στο κατάρτι.

Η Σπυριδούλα (Λίτσα) Κοντορλή-Παπαδοπούλου, γεννήθηκε το 1942 στην Ευρυτανία. Κόρη της Κλεοπάτρας και του Κωνσταντίνου Κοντορλή, φιλολόγου και αρχαιοδίφη, σπούδασε Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην Προϊστορική Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Εκπόνησε την διδακτορική της διατριβή στο Bedford College με θέμα τους μυκηναϊκούς θαλαμωτούς τάφους.

Από το 1987 ως το 2009 δίδαξε για το Προϊστορικό Αιγαίο, την Μεσοποταμία και την Κύπρο της Εποχής του Χαλκού, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, απ’ όπου αφυπηρέτησε με τον βαθμό της Αναπληρώτριας Καθηγήτριας. Οργάνωσε με δική της πρωτοβουλία εργαστήρια εκμάθησης αρχαιολογικού σχεδίου και φωτογραφίας για τους φοιτητές.

Από το 1970 ως το 2013 συμμετείχε αδιάκοπα σε ανασκαφές και επιφανειακές έρευνες του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας στην Αχαΐα, διηύθυνε την πανεπιστημιακή ανασκαφή στην Ιθάκη (1994-2013), και από κοινού με το σύζυγό της, ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Αθανάσιο Παπαδόπουλο, τις ανασκαφές στην Εφύρα της Ηπείρου και στην Ιορδανία. Συνέγραψε δεκάδες επιστημονικά άρθρα σε διεθνή περιοδικά, δύο μονογραφίες, και από κοινού με το σύζυγό της ένα σύγγραμμα για την «Προϊστορική Αρχαιολογία Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων», καθώς και την δημοσίευση του μυκηναϊκού νεκροταφείου της Βραυρώνας.

Έφυγε από την ζωή τον Φεβρουάριο του 2015.

Συνέχεια στην έντυπη έκδοση

(Φ. 211)

 

Το δηλητήριο του Φιλελευθερισμού

Του Pierre Vial

O Pierre Vial γεννήθηκε το 1928. Διετέλεσε καθηγητής Μεσαιωνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Λυών, και μέλος του Εθνικιστικού Κινήματος της Προόδου του Dominique Venner

«Ο Μακρόν είναι προϊόν του μεγάλου κεφαλαίου το οποίο πουλήθηκε με τις πλέον αποτελεσματικές μεθόδους μάρκετινγκ». Η φράση ανήκει στον Michel Onfrey (σ.σ. Γάλλος φιλόσοφος και συγγραφέας, γεν. 1959), αυτόν τον απίστευτο τύπο που μοιράζει γενναιόδωρα χτυπήματα τόσο στην Δεξιά όσο και στην Αριστερά, και οι δυο ξεπερασμένες, και οι οποίες δεν εξαπατούν πια, τόσο έχουν ευθυγραμμιστεί στην δικτατορία των αγορών και των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, και είναι οφθαλμοφανείς, όπως θυμίζει σε συνέντευξή του ο Onfrey (Valeurs Actuelles, 1 Ιουνίου 2017): «Από την εποχή του Μάαστριχτ αυτοί που κυβερνούν είναι απαραιτήτως είτε αριστεροί είτε δεξιοί, (του Σοσιαλιστικού κόμματος ή των Ρεπουμπλικάνων) αλλά στην βάση τους είναι μααστριχικοί: υπερασπίζονται τον ίδιο κόσμο». Έναν κόσμο που τον κρατούν, τον ελέγχουν, τον διευθύνουν οι υπηρέτες ενός Συστήματος δηλητηριασμένου και δηλητηριώδους, του φιλελευθερισμού.

Όμως αυτοί οι οποίοι ελέγχουν το Σύστημα (φροντίζοντας συχνά να παραμένουν οι ίδιοι στην σκιά) ήσαν ανήσυχοι εδώ και λίγο καιρό. Ένας άνεμος επανάστασης ο οποίος αναστατώνει αυτούς που έχουν οριστεί να είναι τα θύματα αυτής της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο που είναι ο φιλελευθερισμός, θα μπορούσε να γίνει απειλητικός. Έπρεπε να βρεθεί ένα νέο (μεγάλο) σχοινί για να παραμείνουν κυρίαρχοι του παιχνιδιού.

Από εκεί προέκυψε το θέατρο του τρόμου που βαπτίζεται προεδρικές εκλογές και το οποίο σέρβιραν στον λαουτζίκο: «Όλα είχαν κλειδώσει  ώστε μια μαριονέτα του μααστριχικού κράτους να τοποθετηθεί στον θρόνο», έχοντας για φόντο «αυτό το θέατρο της επιθυμίας  και της ζήλειας, του μίσους και της εξαπάτησης , της επάρκειας και της προδοσίας, της μεγαλομανίας και της ματαιοδοξίας». Με δυο λόγια, αυτό που κάποιοι εξακολουθούν ακόμη να αποκαλούν δημοκρατία (αλλά τσιμπιόνται δυνατά για να μην σκάσουν στα γέλια όταν κοιτάζονται μεταξύ τους). Λόγια… δεινά… δημοκρατία.

Ο Onfrey με αφορμή την προεδρική εκστρατεία κράτησε ένα ημερολόγιο εκλογών το οποίο ονόμασε «Η αυλή των θαυμάτων» (εκδόθηκε τον Μάιο του 2017) . Κανέναν δεν άφησε έξω από αυτό το πανηγύρι μέχρις εξαντλήσεως για την τάξη των πολιτικών. Όλες οι μαριονέττες απαριθμούνται. «Έπρεπε να τοποθετηθεί» γράφει ο Onfrey, «ένας υπάλληλος του μααστριχικού κράτους , αυτού του απολυταρχικού Μολώχ, ο οποίος επιβάλλει την θρησκεία της χρυσής αγελάδας και τοποθετεί τους ιερείς εκεί όπου πρέπει να βρίσκονται για να κάνουν την μηχανή να λειτουργεί». Ποιος θα ήταν καλύτερος για να κάνει την βρώμικη δουλειά, παρά το ρομπότ το οποίο κατασκεύασε ο Ατταλί (σ.σ. διαβάστε σχετικά: “Ζακ Ατταλί– Ποιος είναι ο «μάγος» των Γάλλων Προέδρων που τιμήθηκε από τον Πρόεδρο Παυλόπουλο;”,  εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, φ. 198, 28-4-2017) και του οποίου την καλή λειτουργία είχαν ρεγουλάρει οι Ρόθτσιλντ; Τα τσιράκια των ΜΜΕ ακτινοβολούν, έχοντας συνείδηση ότι αξίζουν τον μισθό τους. Με, παρ’ όλα αυτά, τους λιγότερο κουτούς (ναι, υπάρχουν και αυτοί)  να διακρίνουν ένα σημείο ανησυχίας. Γιατί αν θέλουμε να ανοίξουμε καλά τα μάτια μας και να είμαστε στα λογικά μας, είναι προφανές ότι η νίκη του Μακρόν είναι μια Πύρρειος νίκη. Πράγματι, οι αριθμοί είναι εκεί και μιλούν από μόνοι τους : Μόνο το 32,7% των εκλογέων συμμετείχε στην ψηφοφορία, αφού σημειώθηκε 57,4% αποχή στην οποία πρέπει να προστεθούν τα 9,9% λευκά και άκυρα ψηφοδέλτια. Είναι αυτό που η Monde αποκαλεί κατ ‘ ευφημισμόν «η δυσπιστία ενός μέρους του εκλογικού σώματος εναντίον της πολιτικής εκπροσώπησης». Είναι ξεκάθαρο ότι η πραγματική χώρα δεν πιστεύει πια στην νομική χώρα. Βασισμένη στην φιλελεύθερη ιδεολογία, είναι αυτή η οποία τίθεται εν αμφιβόλω. Τι σημαίνει ακόμα η «δημοκρατική νομιμότητα» όταν από τους 573 υποψηφίους οι οποίοι εξελέγησαν στον δεύτερο γύρο, μόνο οι εννέα είναι νόμιμοι, συγκεντρώνοντας στο πρόσωπό τους πάνω από το 30% των εγγεγραμμένων, ενώ 440 βουλευτές εκλέχθηκαν ή επανεκλέχθηκαν με λιγότερο από το 25% των εκλογέων της εκλογικής τους περιφέρειας. Είναι αυτό που οι άνθρωποι του Συστήματος αποκαλούν «πλειοψηφία»… Όμως, ο Benoit Hopquin, στην Monde φυσικά, (σ.σ. δημοσιογράφος, αρθρογραφεί για περιβαλλοντικά θέματα και την διαφορετικότητα ) λιποθυμά, τόσο τον κατακλύζει η ευτυχία : «ο αριθμός των βουλευτών που προέρχονται από χώρες έξω από την Ευρώπη» πρέπει να διπλασιαστεί, και με το παραπάνω, και αυτοί οι έγχρωμοι «επιτέλους έσπρωξαν έξω αυτούς τους λευκούς ως τις άκρες των μαλλιών τους κυρίαρχους και αγροίκους  αρσενικούς». Ο γλυκούλης Hopquin βλέπει να ανατέλλει στον ορίζοντα η ανακούφιση που θα είναι η Μεγάλη Αντικατάσταση των Πληθυσμών… Έπρεπε πάνω σε αυτό το στοίχημα να  είχε δώσει την μάχη η κυρία Μαρίν Λεπέν και σε κανένα άλλο, γιατί αυτό περιμένουν οι Γαλάτες. Το Εθνικό Μέτωπο θα πληρώσει ένα πολύ χονδροειδές  λάθος.

Εις ό,τι μας αφορά, χαιρετίζουμε την εκλογή των τριών εθνικιστών βουλευτών στην Κορσική. Αυτή η κλωτσιά στους Γιακοβίνους κάθε φτερώματος δείχνει τον δρόμο: βιοπολιτισμική ταυτότητα, αγώνας εναντίον της εισβολής και του φιλελεύθερου δηλητηρίου το οποίο ευθύνεται γι’ αυτήν.  Όλα τα υπόλοιπα δεν χρησιμεύουν σε τίποτε άλλο παρά για να διασκεδάζει η γαλαρία.

(Φ. 211)

 

Η Ηθική της Αριστεράς

Πρώτη φορά Αριστερά – δεύτερη φορά Αριστερά, ο Πασοκο-Σύριζα ως αντιπολίτευση καταδίκαζε το ρουσφέτι, τον έλεγχο του Κράτους, καταδίκαζε τα πράσινα και μπλε παιδιά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε με το σύνθημα της Ηθικής Αριστεράς, αλλά ήδη ως αντιπολίτευση είχε δώσει τα δείγματα ότι έχει μεταλλαχθεί σε «νέο ΠΑΣΟΚ», αφού άνοιξε τις πόρτες του σε όλους τους διαπλεκόμενους του ΠΑΣΟΚ, βουλευτές και στελέχη. Ο λόγος, η ανικανότητά του να κυβερνήσει και να δημιουργήσει ένα νέο κομματικό κράτος. Έτσι τα «δικά τους παιδιά», σύμβουλοι, συνεργάτες, αποσπασμένοι, μετακλητοί, διορισμένοι, τοποθετήθηκαν σε θέσεις-κλειδιά.

Παράδειγμα, ο πρώην (;) ΠΑΣΟΚ υπουργός Κουρουμπλής, ο οποίος είχε διορίσει ολόκληρα χωριά ως ΠΑΣΟΚ, κι όταν ανέλαβε το υπουργείο Υγείας, μετέφερε τα «δικά τους παιδιά» στο υπουργείο Υγείας, σύζυγος, συγγενείς, ανήψια, φίλοι, σε θέσεις κλειδιά.  Στο υπουργείο Εσωτερικών, είχαμε «εσωτερικές αλλαγές», αλλά και ειδικές αποσπάσεις, όπως η σύζυγος του προέδρου της Βουλής Ν. Βούτση, Αγγελική Παπάζογλου, ως ειδική σύμβουλος. Όταν άλλαξε υπουργείο και μεταφέρθηκε στο Ναυτιλίας, εκτός από τα δικά τους παιδιά, διόρισε σε υπηρεσίες όπως ΔΑΛ, ΡΑΛ, Οργανισμούς, Οίκο Ναύτου, ειδικούς συμβούλους, νομικούς συμβούλους, ώστε να έχει τον πλήρη έλεγχο των δομών του κράτους.

Η Αριστερά ή πρώην ΠΑΣΟΚ έδειξε το αληθινό πρόσωπό της. Το ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ κυβερνά, προσπαθεί να ελέγξει το κράτος προς προσωπικό όφελος. Διεθνιστές – φιλελεύθεροι – μαρξιστές, χωρίς ηθικούς φραγμούς έχουν βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο ελέγχου του κράτους με τα «δικά τους παιδιά».

(Φ. 211)

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ

Μέρος Δ’

Στις 18:10 δίδεται εντολή του Αρχηγού Αεροπορίας, όπως η ματαιωθείσα αποστολή Ελλήνων Καταδρομέων στην Κύπρο δια των Α/Φ BOEING της Ολυμπιακής Αεροπορίας πραγματοποιηθεί διά των Α/Φ NORATLAS της Πολεμικής Αεροπορίας. Ειδικότερα, σύμφωνα με την δοθείσα εντολή, δεκαπέντε (15) Α/Φ του ως άνω τύπου θα έπρεπε να προσγειωθούν στο αεροδρόμιο της Σούδας, προκειμένου να απογειωθούν πριν την 12η νυκτερινή ώρα, με προορισμό το αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Πράγματι η απογείωση του πρώτου αεροσκάφους NORATLAS πραγματοποιήθηκε στις 22:15 και του 15ου στις 00:17 της επομένης 22/07/1974. Εκ των ως άνω απογειωθέντων το ένα προσγειώθηκε στην Ρόδο, ένα επέστρεψε στο Ηράκλειο χωρίς να προσγειωθεί στην Λευκωσία, ένα κατερρίφθη και δύο υπέστησαν σοβαρές βλάβες από επίγεια πυρά κατά την φάση της προσέγγισης – προσγείωσης στο Α/Δ Λευκωσίας. Δυστυχώς τα πυρά τα οποία δέχτηκαν τα μεταφορικά Α/Φ της Πολεμικής Αεροπορίας κατά την προσέγγιση – προσγείωση στο Α/Δ της Λευκωσίας ήταν φίλια, από Κύπριους στρατιώτες ελεύθερους σκοπευτές, οι οποίοι ευρίσκοντο στους παρακείμενους λόφους του αεροδρομίου, λόγω αδυναμίας ενημερώσεώς τους, ότι τα εν λόγω αεροσκάφη ήσαν Ελληνικά και όχι Τούρκικα ως είχαν ενημερωθεί νωρίτερα.

3η Ημέρα της Τουρκικής Αποβάσεως στην Κύπρο

(22 Ιουλίου 1974)

Την 07:55 δίδεται εντολή του Αρχηγού της Αεροπορίας όπως τέσσερα (4) Α/Φ PHANTOM επιφυλακής (READINESS) της Αεροπορικής Βάσεως Ανδραβίδας εκφορτωθούν από τον οπλισμό τους και μετασταθμεύσουν στο Α/Δ Ηρακλείου, προκειμένου να φορτωθούν με βόμβες CBU με προορισμό να πλήξουν στόχους στην Κύπρο.

Την 08:30 με νεώτερη εντολή του Αρχηγού Αεροπορίας διετάχθη η μεταστάθμευση άλλων τεσσάρων Α/Φ PHANTOM από την Ανδραβίδα και δύο από την Τανάγρα δια το Ηράκλειο, προκειμένου τα μεν τέσσερα της Ανδραβίδας να πλήξουν την νηοπομπή των Τουρκικών αποβατικών στην Κύπρο, τα δε δύο της Τανάγρας να αναλάβουν την προστασία τους.

Τις πρωινές ώρες της 22-7-74 ελήφθη απόφαση του Συμβουλίου Ασφάλειας του ΟΗΕ να παύσουν οι εχθροπραξίες στην Κύπρο στις 16:00 τοπική ώρα. Η Τουρκική Κυβέρνηση απάντησε, ότι θα το πράξει την 18:00 ώρα.

Με νέα διαταγή του πρωθυπουργού Αδαμ. Ανδρουτσόπουλου εντέλλεται ο Αρχηγός της Αεροπορίας να προσβάλλει τις τουρκικές αποβατικές δυνάμεις προ του χρόνου παύσεως των εχθροπραξιών.

Πράγματι στις 11:07 ώρα δίδεται εντολή από τον Αρχηγό της Αεροπορίας όπως τα 12 Α/Φ F-84F, τα οποία σταθμεύουν στο Α/Δ του Καστελίου Πεδιάδος Κρήτης απογειωθούν, με στόχο τα αποβατικά πλοία των Τούρκων. Παραδόξως η εντολή αυτή με παρέμβαση του Αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων ανακαλείται μετά από 2 λεπτά.

Στις 11:10 σύμφωνα με πληροφορίες, μετά από καταιγιστικά πυρά του εχθρού, οι Τούρκοι δημιουργούν μικρό προγεφύρωμα στον Άγιο Γεώργιο Κυρηνείας με πέντε άρματα μάχης.

Στις 12:24 δίνεται και νέα εντολή του Αρχηγού της Αεροπορίας για απογείωση των 12 αεροσκαφών F-84F από το Καστέλι με στόχο τα αποβατικά τουρκικά αεροσκάφη. Η διαταγή αυτή ανακαλείται επίσης σε διάστημα 2 λεπτών.

Στις 13:00 δίνεται εντολή να μετασταθμεύσουν 4 αεροσκάφη PHANTOM από Ανδραβίδα στο Ηράκλειο και να φορτωθούν με βόμβες CBU. Για επίσπευση του χρόνου τα Α/Φ θα έπρεπε να απογειωθούν με τον οπλισμό που φέρουν και στην διαδρομή προς Ηράκλειο να ρίξουν τις βόμβες στην θάλασσα. Νεωτέρα εντολή του Αρχηγού Αεροπορίας προς 28ΤΑΔ, όπως δέκα Α/Φ PHANTOM απογειωθούν από Ηράκλειο σε χρόνο ώστε να είναι άνωθεν του στόχου στην Κύπρο στις 16:00 μ.μ.

Στις 13:20 αναφερθεί από 28 ΤΑΔ ότι στις 13:45 θα είναι έτοιμα 4 (τέσσερα) Α/Φ PHANTOM σε ρόλο διώξεως βομβαρδισμού με βόμβες CBU και 2 (δύο) για προστασία αυτών σε ρόλο αναχαιτίσεως. Τελικώς ούτε και αυτά δεν υπήρξε η αποφασιστικότητα να δοθεί διαταγή για την εκτέλεση της αποστολής τους.

Έτσι χάνεται η δυνατότητα εκμεταλλεύσεως του χρόνου μέχρις της καταπαύσεως του πυρός για μια επιθετική παρουσία στον Αγώνα της Κύπρου.

Και η απορία τόσο ημών όσο και των απλών Ελλήνων πολιτών είναι η εξής: Προς τι η αντικατάσταση των Α/Φ F-84F από τα PHANTOM και ο καταιγισμός όλων αυτών των εντολών για ανάθεση στόχων, όταν καμία από αυτές δεν υλοποιήθηκε;

Εν συνεχεία έχουμε διάφορες παραβιάσεις των Τούρκων, έχουμε επίθεση σε ένα ζεύγος Ελληνικών Α/Φ F-5, το οποίο ανταπέδωσε τα πυρά.

Στις 14:55 ένα εκ των μετασταθμευόντων στο Α/Δ του Ηρακλείου PHANTOM συνετρίβη κατά την προσγείωση, με αποτέλεσμα να κλείσει επί αρκετή ώρα το Α/Δ και το τελευταίο Α/Φ του σχηματισμού να προσγειωθεί στο Α/Δ της Σούδας.

Στο σημείο αυτό θεωρώ αναγκαίο να καταθέσω, ότι σε τυχαία συνάντηση που είχα με τον Ταξίαρχο Δημήτριο Ιωαννίδη τις απογευματινές ώρες της ημέρας εκείνης και σε ερώτησή μου γιατί φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση, με πικρία και με απογοήτευση μου απήντησε: “Κύριε Παγώνη η απάντηση είναι απλή. Φτάσαμε εδώ απ’ τις ενέργειες εκείνων που εγώ επέλεξα, παραμερίζοντας άλλους ενδεχομένως καλύτερους απ’ αυτούς και λιγότερο ευάλωτους στις παρεμβάσεις των ισχυρών ξένων. Την ευθύνη για όλους αυτούς την έχω εγώ.”

4η Ημέρα της Τουρκικής Αποβάσεως στην Κύπρο

(23 Ιουλίου 1974)

Η κατάσταση της μη εμπλοκής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην Κύπρο φαίνεται να σταθεροποιείται. Απόδειξη ότι δίδεται άδεια υπερπτήσεως πολιτικών Α/Φ εντός του Ελληνικού FIR και τα μέτρα επιφυλακής των χειριστών των πολεμικών Μοιρών γίνονται πιο χαλαρά.

Σε σύσκεψη της στρατιωτικής ηγεσίας σε διάφορα πολιτικά πρόσωπα υπό την προεδρία του Στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη τις απογευματινές ώρες, αποφασίζεται η πρόσκληση του αυτοεξόριστου τέως Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή να αναλάβει την διακυβέρνηση της Χώρας. Πράγματι ο Κ. Καραμανλής ειδοποιείται από τους Αρχηγούς των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, αποδέχεται την πρόσκληση και την 22:40 ώρα απογειώνεται από το Παρίσι με Α/Φ που του διέθεσε ο Πρόεδρος της Γαλλίας Βαλερί Ζισκάρ Ντ’ Εστέν. Ο κ. Καραμανλής φτάνει στο αεροδρόμιο του Ελληνικού τις πρώτες ώρες της 24ης Ιουλίου 1974.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Εκ των προαναφερθέντων προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα:

α. Η στάση της Ελλάδας, τόσο όσον αφορά στην απόβαση των Τουρκικών Δυνάμεων στην Κύπρο, όσο και στις παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου υπήρξε υποτονική και ηττοπαθής. Ακόμη και η εντολή στους πιλότους των μαχητικών μας αεροπλάνων να μην εκδηλώσουν επίθεση εναντίον των τουρκικών, εκτός και αν βληθούν απ’ αυτά καταδεικνύει του λόγου το αληθές.

β. Η κήρυξη γενικής επιστράτευσης στις 20-07 παρά το γεγονός ότι διετάχθη δια λόγους αποτροπής, είχε αρνητικά αποτελέσματα, διότι εμφάνισε τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις απροετοίμαστες και ανοργάνωτες για εμπλοκή τους σε πόλεμο με την Τουρκία. Για την Γενική Επιστράτευση που εδόθη στις 09:15 ελέχθησαν πολλά σχόλια, δια ελλείψεις επιστρατευτικού υλικού και οργανώσεως. Τίποτα από αυτά δεν θα παρουσιάζονταν εάν προ της κηρύξεως της Γενικής Επιστράτευσης διατάσσονταν και εκτελούντο τα προβλεπόμενα μέτρα όπως ενεργοποίηση των επιστρατευτικών κέντρων ή επάνδρωση αυτών και ο εφοδιασμός των δια του προβλεπόμενου επιστρατευτικού υλικού.

γ. Η μη εφαρμογή του σχεδίου “Κ” μετά την επίθεση της Τουρκίας εναντίον της Κύπρου ως τούτο είχε εκπονηθεί και αποφασιστεί από την Στρατιωτική και Πολιτική Ηγεσία, είχε αρνητικές επιπτώσεις στο ηθικό των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

δ. Η καθυστέρηση αποφάσεως δια χρησιμοποίηση των Α/Φ PHANTOMS στις 07:55 τις 22-07 και η εκ παραλλήλου προσπάθεια αξιοποιήσεως αυτών εις την Αεροπορική Βάση όπου διετάχθη να μετασταθμεύσουν είχαν ως αποτέλεσμα να μην χρησιμοποιηθούν τα προβλεπόμενα από το σχέδιο “Κ” Α/Φ F-84F.

ε. Τέλος, αποτελεί κοινό τόπο, ότι με δεδομένη την υπεροχή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων έναντι των Τουρκικών αντίστοιχων της Τουρκίας, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, η χώρα μας απώλεσε μια μεγάλη ευκαιρία να δώσει ένα μάθημα στους Τούρκους, παίρνοντας εκδίκηση για την Μικρασιατική καταστροφή και αποτρέποντας την διχοτόμηση της Κύπρου.

Προς επίρρωση αυτών παραθέτουμε την δήλωση του Διοικητού της εκστρατευτικής δυνάμεως στην Κύπρο Τούρκου Στρατηγού Μπεντρεντίν Ντεμιρέλ, η οποία έχει ως εξής: “Οι δυνάμεις μου δεν σεβάστηκαν τις διαταγές για κατάπαυση του πυρός. Μεταξύ των δυσκολιών που αντιμετωπίσαμε ήταν και το γεγονός, ότι δεν καταφέραμε να καταλάβουμε το Α/Δ της Λευκωσίας. Εάν οι Έλληνες δεν ήσαν διχασμένοι κατά την διάρκεια του δεύτερου Αττίλα θα πρόβαλαν πολύ μεγαλύτερη αντίσταση”. Απαντώντας σε ερώτηση για το τι θα μπορούσε να γίνει σε μια ενδεχόμενη ελληνοτουρκική σύρραξη είπε: “Ο αριθμός των ανδρών και των όπλων δεν λένε τίποτα από μόνα τους. Αν λέγαμε ότι είμαστε 50 εκατομμύρια και οι Έλληνες μόνο 10, θα είχαμε διαπράξει ένα μεγάλο λάθος. Οι Έλληνες έχουν αποδείξει ότι είναι πολεμιστές”».

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΓΩΝΗΣ

Ταξίαρχος (Ι) ε.α.

(Φ. 211)

 

Τι θα σημάνει ένα θερμό επεισόδιο για την Ελλάδα;

Τα τελευταία χρόνια έχει εισαχθεί στην αμυντικο-στρατιωτική ορολογία ο όρος ‘’θερμό επεισόδιο’’. Όχι μόνο ανεύθυνοι αδαείς περί τα αμυντικά θέματα δημοσιογραφούντες και δημοσιολογούντες αλλά και υπεύθυνοι για την ασφάλεια και άμυνα της Ελλάδος κυβερνητικοί αξιωματούχοι αναφέρονται σε ενδεχόμενο, κατά πώς αυτοί το αποκαλούν, θερμού επεισοδίου μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδος. Είναι όμως τα θερμά επεισόδια τόσο απλά και ασήμαντα γεγονότα ώστε να συζητούνται και αντιμετωπίζονται γενικά, από αναρμόδιους και αρμόδιους, υπεύθυνους και ανεύθυνους με τόση ελαφρότητα και άνεση;

Θερμό επεισόδιο σημαίνει εχθροπραξίες

Αυτό που τώρα έχει επικρατήσει, όχι μόνο ανεξήγητα, αλλά και επικίνδυνα να αποκαλείται, θερμό επεισόδιο, σε παρελθόντα προσδιορισμό ονομάζονταν εχθροπραξίες. Εχθροπραξίες ήταν, είναι και θα είναι η ένοπλη συμπλοκή- σύγκρουση στρατιωτικών τμημάτων αντιπάλων χωρών.

Στη συμπλοκή αυτή δεν μπορεί να περιλαμβάνεται η εκτόξευση κάποιων πυρών εναντίον αλλήλων εκ λάθους. Η πρόκληση κάποιων καταστροφών σε πολεμικά μέσα- υλικά ή και απώλειες σε προσωπικό, από κάποιο λάθος απρόσεκτων, επιπόλαιων ή έστω απείθαρχων στρατιωτικών οργάνων δεν αποτελεί θερμό επεισόδιο- εχθροπραξία. Σε μία τέτοια περίπτωση η χώρα το προσωπικό της οποίας κάνει το λάθος το παραδέχεται και δίνει εξηγήσεις στη χώρα που υπέστη τις ζημίες και τις απώλειες. Καταβάλλει τις αναλογούσες αποζημιώσεις και το όλο θέμα θεωρείται λήξαν. Το να υποτεθεί, ότι το θερμό επεισόδιο θα προκληθεί από αλλεπάλληλα εκατέρωθεν λάθη και πάλι δεν θα είναι βάσιμο. Τα στρατιωτικά τμήματα ούτε διαπράττουν τέτοια επαναλαμβανόμενα λάθη ούτε ανεξέλεγκτα είναι για να μπορούν να καταστρέφουν και να καταστρέφονται κατά λάθος.

Η Επίτευξη Σκοπού θα επιδιώκεται

Με αυτά τα δεδομένα, τα οποία δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, δεν θα πρέπει να μένει αμφιβολία ότι ένα θερμό επεισόδιο θα προκαλείται από εσκεμμένη ενέργεια ή ενέργειες της μίας ή και αμφοτέρων των αντιπάλων πλευρών. Η ελληνική πλευρά δεν φαίνεται να προτίθεται να προβεί σε τέτοιες ενέργειες. Αυτό ίσως εκδηλωθεί από την τουρκική. Θα ήταν αφελές να πιστέψει κανείς, ότι οι εκ μέρους της Τουρκίας ενέργειες προς πρόκληση θερμού επεισοδίου είναι τυχαίες και άσκοπες. Οι Τούρκοι ούτε για επιπολαιότητα ούτε για απερισκεψία χαρακτηρίζονται και σε κάθε περίπτωση αβάσιμο και επικίνδυνο θα ήταν να εκτιμηθεί ότι αυτοί θα αποφασίσουν και θα εισέλθουν σε διαδικασία σύγκρουσης με την Ελλάδα χάριν παιδιάς. Τουναντίον, βέβαιο θα πρέπει να θεωρείται ότι μία τέτοια εκ μέρους τους διαδικασία, θα είναι και προετοιμασμένη και συγκεκριμένους σκοπούς θα έχει.

Θα μπορούσε να λεχθεί ότι ο σκοπός των Τούρκων θα είναι να δοκιμάσουν την ελληνική αποφασιστικότητα για αντίδραση. Αυτό είναι λογικοφανές αλλά δεν πρέπει να εκτιμάται ως βάσιμο. Και αυτό διότι από δύσκολο έως αδύνατο θα είναι οι Τούρκοι, που για δεκαετίες τώρα προσεκτικά και μεθοδικά διαμορφώνουν την εικόνα της μεγάλης ισχυρής και αξιόπιστης χώρας τους που διεκδικεί ρόλο περιφερειακής δύναμης, να διακινδυνεύσουν την κατακρήμνιση όλων αυτών για να δοκιμάσουν απλώς την αποφασιστικότητα της Ελλάδος. Μία αποφασιστικότητα την οποία η χώρα μας σε ό,τι αφορά σε πράξεις από χρόνια τώρα παρουσιάζεται να έχει ξεχάσει.

Εάν οι εκ μέρους της Τουρκίας ενέργειες που θα οδηγούν στην έναρξη εχθροπραξιών μεταξύ των ΕΔ των δύο χωρών δεν μπορεί να αποτελεί απλή δοκιμή της ελληνικής αποφασιστικότητας, τότε βέβαιο θα πρέπει να θεωρείται ότι αυτές θα αποσκοπούν στην επίτευξη σοβαρών σκοπών. Σκοπών που θα έχουν άμεση σχέση με τις τουρκικές κατά της Ελλάδος αιτιάσεις περί <<παραβιάσεων διεθνών συνθηκών, αυθαίρετων ενεργειών και τετελεσμένων γεγονότων σε βάρος των τουρκικών δικαίων κλπ>> και επιδιώξεις- αποστρατικοποίηση των νησιών, επέκταση της κυριαρχίας στο Αιγαίο, αυτονόμηση της Θράκης, επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος σύμφωνα με τις τουρκικές αξιώσεις και άλλες.

Σε κάθε περίπτωση οι συνέπειες θα είναι μεγάλες

Με δεδομένο ότι οι Τούρκοι με τη σύγκρουση επιδιώκουν την επίτευξη κάποιου σοβαρού σκοπού, άπαξ και αυτή αρχίσει, είναι αδιανόητο να την εγκαταλείψουν εάν δεν εξαναγκαστούν προς τούτο. Διακοπή ή παύση της σύγκρουσης δεν σημαίνει παρά ήττα και εγκατάλειψη όχι μόνο του συγκεκριμένου σκοπού αλλά και όλων όσων μέχρι τώρα αυτοί με τόση μεθοδικότητα έχουν προβάλλει ως τουρκικά εθνικά δίκαια που καταπατώνται από την Ελλάδα. Εάν οι Τούρκοι δεν εγκαταλείψουν οικειοθελώς την προσπάθεια για την επίτευξη του σκοπού τους, τότε πρέπει να εξαναγκαστούν σ’ αυτό. Εξαναγκασμός της Τουρκίας να απεμπλακεί από τη σύγκρουση χωρίς να πετύχει το σκοπό της δεν σημαίνει τίποτα άλλο από νικηφόρο για την Ελλάδα πόλεμο.

Στην Ελλάδα βέβαια επικρατεί η άποψη και μάλλον πεποίθηση ότι η Τουρκία θα πεισθεί ώστε να απεμπλακεί από μία ένοπλη με την Ελλάδα σύγκρουση- θερμό επεισόδιο- από τους ισχυρούς του κόσμου με πρώτους τους Αμερικανούς. Θα γίνει όμως αυτό; Θα πιέσουν οι ΗΠΑ την Τουρκία ώστε να εγκαταλείψει το σκοπό της; Και πώς θα το κάνουν αυτό; Ένοπλη βία των Αμερικανών κατά των Τούρκων θα πρέπει να αποκλεισθεί. Θα εγκαταλείψουν οι Τούρκοι τους σκοπούς τους με τις ενδεχόμενες αμερικανικές απειλές για οικονομικο-εμπορικούς αποκλεισμούς; Και ακόμη, οι Αμερικανοί μόνο τους Τούρκους θα πιέζουν; Δεν θα πιέζουν μάλλον περισσότερο τους Έλληνες να κάνουν υποχωρήσεις για να σταματήσει η σύγκρουση; Αυτή η τελευταία περίπτωση είναι η πιο πιθανή. Και αν η σύγκρουση παύσει με πιέσεις ισχυρών παραγόντων, τίποτα μετά από αυτήν δεν θα είναι όπως ήταν πριν. Τουναντίον η Ελλάδα θα υποστεί επί πλέον απώλειες σε κυριαρχικά δικαιώματα καταστροφές σε πολεμικό υλικό και απώλειες σε προσωπικό.

Εάν οι πιέσεις των ισχυρών του κόσμου δεν φέρουν αποτέλεσμα και γίνει ο πόλεμος και αυτός δεν είναι νικηφόρος για την Ελλάδα, τότε οι συνέπειες γι’ αυτήν θα είναι περισσότερο και από τραγικές. Μία σύγκριση με τις συνέπειες της Μικρασιατικής Καταστροφής μόνο, θα μπορούσε να αποδώσει το μέγεθός τους.

Για να μην έλθουν τα χειρότερα

Ακόμη και στην καλύτερη περίπτωση που η Ελλάδα θα έβγαινε νικήτρια από ένα πόλεμο με την Τουρκία, οι συνέπειες θα ήταν σοβαρές. Η Ελλάδα θα πετύχαινε την διατήρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της έναντι πολύ βαρέως τιμήματος. Βαρέως ναι, μικρότερου όμως από εκείνο το τίμημα, που θα κατέβαλε σε προσπάθεια αποφυγής του πολέμου υποχωρούσα στις πιέσεις των όποιων ισχυρών παραγόντων στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ή- όπερ και το χείριστο- ηττηθεί.

Αυτές οι σοβαρές έως τραγικές συνέπειες είναι που επιβάλλουν και την αντιμετώπιση του ενδεχόμενου να γίνει θερμό επεισόδιο με σοβαρότητα και οπωσδήποτε όχι την ελαφρότητα και την επιπολαιότητα που επιδεικνύεται μέχρι τώρα ωσάν σ’ αυτό να πρόκειται να βγουν τα τουρκικά και τα ελληνικά αεροπλάνα και πλοία και διεξαγάγουν ασκήσεις επιδείξεως. Πολλά άλλα πολύ διαφορετικότερα και σημαντικότερα θα γίνουν στο θερμό επεισόδιο και γι’ αυτά θα πρέπει να είναι έτοιμοι όχι μόνο οι υπεύθυνοι άρχοντες της Ελλάδος αλλά και ο ελληνικός λαός.

Ετοιμότητα της Ελλάδος για την αντιμετώπιση θερμού επεισοδίου δεν θα πρέπει να σημαίνει τίποτα άλλο από ετοιμότητα για τη διεξαγωγή νικηφόρου πολέμου με την Τουρκία. Αυτή είναι η περίπτωση που μετά την έναρξη εχθροπραξιών θα συνεπάγεται τις λιγότερες συνέπειες για τη χώρα και τον Ελληνισμό και μόνο αυτή θα πρέπει να θεωρείται αποδεκτή. Γι’ αυτό τόσο οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης όσο και κυρίως οι υπεύθυνοι για την εξασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της ακεραιότητας της Ελλάδος φρόνημον είναι να μην αναφέρονται σε θερμά επεισόδια, αλλά σε πόλεμο. Το ότι ο όρος πόλεμος μπορεί να τρομάζει ίσως αποδειχθεί και ωφέλιμο. Θα μπορούσε ίσως να συνετίσει και να καταστήσει περισσότερο προσεκτικούς αυτούς που με τόση ευκολία μπροστά στις κάμερες των τηλεοπτικών σταθμών εκτιμούν το θερμό επεισόδιο ενδεχόμενο ή το αποκλείουν ωσάν να πρόκειται για κάποιο θέαμα που οι Έλληνες θα απολαύσουν στις οθόνες των τηλεοράσεων, παίρνοντας τα καλοκαιρινά τους μπάνια.

Δημήτριος Καντερές

 Υποστράτηγος ε.α.

(Φ. 211)

 

Ο Αϊ-Λιας

Σε κάθε βουνοκορφή, σε κάθε υψηλό σημείο χωριού ή πόλεως, ένα λευκό εξωκκλήσι σηματοδοτεί την παρουσία του. Από εκεί ψηλά, διαφεντεύει κεραυνούς και βροντές, κι από το άρμα του μοιράζει γενναιόδωρα το φως του στους θνητούς. Ζωοδότης, άχρονος και αθάνατος πατέρας, δίνει ζωή στον κόσμο, ύλη και πνεύμα. Λατρεύτηκε και λατρεύεται αδιάκοπα μέσα στον χρόνο από τα παιδιά του, που αναγνωρίζουν την αγιότητα της ύπαρξής του, και την πλήρη συνάρτησή τους με την παρουσία του.

Στους καιρούς μας, κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου ο λαός μας τιμά τον προφήτη Ηλία, τον δικό του Αη Λια, εκεί όπου οι πρόγονοί τους έχτιζαν τους ναούς του θεού Ηλίου: στα υψηλότερα σημεία των κορυφογραμμών, για να πλησιάσουν όσο κοντύτερα είναι δυνατόν στην φυσική του ύπαρξη και η προσευχή τους να εισακουστεί στα θεϊκά του ότα.

Για την χριστιανική πίστη, ο Προφήτης Ηλίας δεν πέθανε, αλλά ανελήφθη εν σώματι. Ένα πύρινο άρμα τον πήρε στον ουρανό, υπονοώντας το άκτιστο Φως του Θεού.

Λέγεται μάλιστα πως πριν της Δευτέρα έλευση του Θεανθρώπου, Επειδή λοιπόν θα έρθει ο Ηλίας προκειμένου να προετοιμάσει τον ερχομό Του, τιθέμενος επικεφαλής των Πιστών κατά τα χρόνια της εξουσίας του Αντιχρίστου.

Η απεικόνιση του Αη Λιά επάνω στο άρμα, φέρνει φυσικά στον νου αυτήν του ηλιακού άρματος και την ιστορία του Ήλιου και του γιου του Φαέθοντα. «Φαέθων» ήταν αρχικά ένα επίθετο του θεού Ηλίου, πάμφωτος, φωτοδότης, ο «απαστράπτων και ακτινοβολών το φυσικόν, το πνευματικόν και το ηθικόν φως, ήτοι ο : πάμφωτος, πάνσοφος και πανάγαθος» . Ο Φαέθων, γιος της Αυγής, θέλησε να οδηγήσει το άρμα του πατέρα του, αλλά, άπειρος καθώς ήταν, πλησίασε πολύ την Γη και ο Ζευς τον κεραυνοβόλησε, γιατί κινδύνευε να την κάψει και να εξαφανίσει την ανθρωπότητα. Ο Φαέθων έπεσε τότε στον ποταμό Ηριδανό. Εκεί τον έκλαυσαν οι αδελφές του Ηλιάδες, οι οποίες τον είχαν βοηθήσει να πάρει άρμα του πατέρα τους. Εκείνες έγιναν οι ιτιές οι κλαίουσες, και τα δάκρυά τους ήλεκτρον (κεχριμπάρι).

Όπως αναφέρει ο Πλάτωνας στον Κρατύλο: «όποιος θα γνωρίσει τα ονόματα, θα γνωρίσει και τα πράγματα» (ος αν τα ονόματα ειδή, εισέτι και τα πράγματα). Και το όνομα των δύο θεοτήτων, μαρτυρούν την παντοτινή θεότητά τους και την τιμή που τους αξίζει πριν, τώρα και πάντα.

(Φ. 210)